از مدعی تا فدایی...... مأمون رقی - که يکی از دوستان امام جعفر صادق (عليه السلام) است حکايت نمايد:  در منزل آن حضرت بودم، که شخصی به نام سهل بن حسن خراسانی وارد شد و سلام کرد و پس از آن که نشست، با حالت اعتراض به حضرت اظهار داشت:   يابن رسول اللّه! شما بيش از حد عطوفت و مهربانی داريد، شما اهل بيت امامت و ولايت هستيد، چه چيز مانع شده است که قيام نمی کنيد و حق خود را از غاصبين و ظالمين باز پس نمی گيريد؟ با اين که بيش از يک صد هزار شمشير زن آماده جهاد و فداکاری در رکاب شما هستند؟!  امام صادق (عليه السلام) فرمود: آرام باش، خدا حق تو را نگه دارد و سپس به يکی از پيش خدمتان خود فرمود: تنور را آتش کن.  همين که آتش تنور روشن شد و شعله های آتش زبانه کشيد، امام (عليه السلام) به آن شخص خراسانی خطاب نمود: برخيز و برو داخل تنور آتش بنشين.  سهل خراسانی گفت: ای سرور و مولايم! مرا در آتش، عذاب مگردان، و مرا مورد عفو و بخشش خويش قرار بده، خداوند شما را مورد رحمت واسعه خويش قرار دهد! در همين لحظات شخص ديگری به نام هارون مکی - در حالی که کفش های خود را به دست گرفته بود - وارد شد و سلام کرد.  حضرت امام صادق (سلام اللّه عليه) پس از جواب سلام، به او فرمود: اي هارون! کفش هايت را زمين بگذار و حرکت کن برو درون تنور آتش و بنشين.   هارون مکی کفش هاي خود را بر زمين نهاد و بدون چون و چرا و بهانه ای، داخل تنور رفت و در ميان شعله های آتش نشست.  آن گاه امام (عليه السلام) با سهل خراسانی مشغول مذاکره و صحبت شد و پيرامون وضعيت فرهنگی، اقتصادی، اجتماعی و ديگر جوانب شهر و مردم خراسان مطالبي را مطرح نمود مثل آن که مدت ها در خراسان بوده و تازه از آن جا آمده است.  پس از گذشت ساعتی، حضرت فرمود: ای سهل! بلند شو، برو ببين در تنور چه خبر است.  همين که سهل کنار تنور آمد، ديد هارون مکی چهار زانو روی آتش ها نشسته است، پس از آن امام (عليه السلام) به هارون اشاره نمود و فرمود: بلند شو بيا؛ و هارون هم از تنور بيرون آمد.   بعد از آن، حضرت خطاب به سهل خراسانی کرد و اظهار داشت: در خراسان شما چند نفر مخلص مانند اين شخص - هارون که مطيع ما می باشد - پيدا می شود؟  سهل پاسخ داد: هيچ، نه به خدا سوگند! حتی يک نفر هم اين چنين وجود ندارد.  امام صادق (عليه السلام) فرمود: اي سهل! ما خود می دانيم که در چه زمانی خروج و قيام نمائيم؛ و آن زمان موقعی خواهد بود، که حداقل پنج نفر هم دست، مطيع و مخلص ما يافت شوند، در ضمن بدان که ما خود آگاه به تمام آن مسائل بوده و هستيم. 📚بحارالانوار: ج ۴۷، ص ۱۲۳ ح ۱۷۶، به نقل از مناقب ابن شهرآشوب.  @Hamrahe_Shohada