بسم‌الله‌ الرحمن‌الرحیم‌ انا لله‌ و انا الیه‌ راجعون‌ سرانجام‌ پس‌ از هفته‌ای‌ اندوهبار و سرشار از اضطراب‌ و نگرانی، بار سنگین‌ مصیبت‌ فرود آمد و دل‌ امت‌ وفادار، دستخوش‌ طوفان‌ غم‌ و محنت‌ گشت. یادگار امام‌ و فرزند دلبند و عزیزترین‌ کس‌ او، دنیای‌ فانی‌ را وداع‌ گفت‌ و چهره‌ محبوب‌ و آشنای‌ مردم‌ و غمخوار کشور و انقلاب‌ و خدمتگزاری‌ صدیق‌ برای‌ هدفهای‌ امام‌ عظیم‌ راحل، و اندیشه‌ای‌ روشن‌ و چشمی‌ تیزبین، در خدمت‌ نظام‌ اسلامی، کشور و ملت‌ و دوستان‌ و دوستداران‌ خود را ترک کرد و ایران‌ اسلامی‌ را به‌ عزای‌ خویش‌ نشانید. در دوران‌ پرحادثه‌ انقلاب، مرحوم‌ حجه‌الاسلام‌ و المسلمین‌ حاج‌ سید احمد خمینی‌ یکی‌ از مؤثرترین‌ عناصر در جریانات‌ کلی‌ کشور و انقلاب‌ بود. او برای‌ رهبر کبیر انقلاب‌ فرزندی‌ مهربان‌ و در عین‌ حال، مشاوری‌ امین‌ و یاری‌ دیرین، و سربازی‌ فداکار، و مدیری‌ گوش‌ بفرمان، و کارگزاری‌ لایق‌ و کار آمد بود. امام‌ بزرگ‌ ما بارها محبت‌ پرشور و اعتماد عمیق‌ و تحسین‌ قلبی‌ خود نسبت‌ به‌ این‌ فرزند خاضع‌ و مطیع‌ خود را بر زبان‌ آورده‌ بود و نزدیکترین‌ها، گواهی‌ صادق‌ آنچنان‌ پدری‌ را، در حق‌ پسر یگانه‌اش، از آن‌ زبان‌ پرهیزکار شنیده‌ بودند. در طول‌ سالهای‌ انقلاب‌ چه‌ بسیار گره‌ها، که‌ به‌ دست‌ او گشوده‌ شد و چه‌ بسیار کارهای‌ بزرگ‌ که‌ به‌ تدبیر او انجام‌ گشت. از اینها برتر نقش‌ این‌ عنصر پرتلاش‌ و پرتوان‌ در حراست‌ عاشقانه‌ از سلامتی‌ جسمی‌ و آرامش‌ خاطر امام‌ بزرگوار بود. بی‌ شک سلامت‌ و توان‌ جسمی‌ وقدرت‌ کاری‌ آن‌ قائد عظیم‌الشأن‌ در دوران‌ پرمخاطره‌ دهساله، با وجودکهولت‌ سنی‌ و بیماری‌ قلبی، در میان‌ عوامل‌ و اسباب‌ عادی‌ از همه‌ بیشتر به‌ ابتکار و مراقبت‌ و پیگیری‌ دلسوزانه‌ این‌ فرزند مهربان، وابسته‌ بود. ملت‌ ایران‌ از این‌ بابت‌ بسی‌ مدیون‌ این‌ عزیز فقید است. تاریخچه‌ خدمات‌ ارزنده‌ آن‌ مرحوم‌ به‌ دوران‌ پس‌ از پیروزی‌ منحصر نمی‌شود. نقش‌ ایشان‌ در دوران‌ مبارزات‌ ملت‌ ایران‌ نیز برجسته‌ و فراموش‌ نشدنی‌ است، و هر چه‌ زمان‌ به‌ مقطع‌ پیروزی‌ انقلاب‌ اسلامی‌ نزدیکتر می‌شود این‌ نقش‌ و سهم‌ صاحب‌ آن، بزرگتر و روشن‌تر می‌گردد. و چون‌ فاصله‌ زمانی، میان‌ فقدان‌ فاجعه‌آمیز مرحوم‌ آیت‌الله‌ حاج‌سیدمصطفی‌ خمینی‌ فرزند بزرگ‌ و نام‌آور امام، و روزهای‌ بازگشت‌ رهبر کبیر انقلاب‌ به‌ کشور فرا می‌رسد، نقش‌ مرحوم‌ حاج‌سیداحمد آقا در قضایای‌ انقلاب، وضعی‌ استثنایی‌ و منحصر بفرد می‌یابد. بی‌شک در آخرین‌ ماههای‌ دوران‌ نهضت، هیچکس‌ در رابطه‌ با امام‌ بزرگوار نقشی‌ تا بدین‌ حد بزرگ‌ و مؤثر از خود بروز نداده‌ است. تلاش‌ بی‌وقفه‌ و پروانه‌وار ایشان‌ در کنار مشعل‌ فروزان‌ وجود امام‌ عزیز رضوان‌الله‌ علیه، بسی‌ برکات‌ را منشأ گشته‌ و بسی‌ دشوارها را آسان‌ نموده‌ است. اکنون‌ این‌ یادگار امام‌ از میان‌ ما رفته‌ و ما را در فقدان‌ خود، مهموم‌ و مغموم‌ بجا گذاشته‌ است. شکوه‌ این‌ غم‌ جانکاه‌ را به‌ پیشگاه‌ صاحب‌ و مولای‌ خود حضرت‌ بقیه‌الله‌الاعظم‌ می‌بریم. و از او دعا برای‌ صبر و تسلی‌ می‌طلبیم‌ و در عین‌ حال‌ نخستین‌ تسلیت‌ را هم‌ به‌ او می‌گوئیم. تسلیت‌ بعدی‌ به‌ مادر داغدار و محنت‌ کشیده‌ای‌ است‌ که‌ بار سنگین‌ مصائب‌ بزرگ‌ بر دل‌ او سنگینی‌ می‌کند، و نیز همسر گرامی‌ و فداکار ایشان‌ و به‌ خانواده‌ معظم‌ و بیت‌ معزز حضرت‌ امام‌ راحل، بویژه‌ فرزندان‌ گرامی‌ این‌ عزیز و بالاخص‌ به‌ یادگار برومندش‌ جناب‌ حجه‌الاسلام‌ حاج‌سیدحسن‌ خمینی‌ و نیز به‌ عموی‌ بزرگوارشان‌ جناب‌ حجه‌الاسلام‌ و المسلمین‌ آقای‌ پسندیده‌ و دیگر خاندانهای‌ وابسته‌ و به‌ همه‌ ملت‌ بزرگ‌ ایران‌ و به‌ همه‌ مسلمانان‌ جهان‌ تسلیت‌ می‌گویم. خداوند روح‌ آن‌ مرحوم‌ را مشحون‌ از رحمت‌ و فضل‌ خود قرار دهد و او را با اولیائش‌ محشور فرماید. آمین‌ رب‌ العالمین. جمعه‌ ـ بیست‌ و ششم‌ اسفندماه‌ ۱۳۷۳ ✍سیدعلی‌ خامنه‌ای @Hamrahe_Shohada