فرازی ازوصیت نامه بسیجی بسیجی شهید تقی نثاریان
ولادت : هشتم بهمن ۱۳۴۰ در کوزه کنان از توابع شبستر
شهادت : بیست و دوم اسفند ۱۳۶۳ در جزیره مجنون
قسمت اول
اي مردم حزب الله و در صحنه، از شهيد شدن من ناراحت و افسرده نباشيد؛ زيرا علي اكبرها داديم، علي اصغرها و شهيدان زيادي داده ايم ومن نيز يكي از آنان هستم. اگر بخواهيد گريه كنيد بر آنان بگرييد. اي مردم قهر مان بعد از شهيد شدن من اسلحه‌ی مرا گرفته در مقابل ستمگران بجنگيد تا اسلام پایدار بماند. اسلام به خون ما احتياج دارد، همچنان كه درخت به آب احتياج دارد و الان اسلام به خون ما براي رشدش احتياج دارد، بايد خودمان را فداي اسلام كنيم.
يا الله! يا محمد. ياعلي! يا حسن! و يا حسين! يا فاطمه الزهرا! چگونه وصيت نامه بنويسم در حالي كه سرتاپاي گناهكارم. بار سنگين گناهان دوش ام را اذيت مي كنند و مانده ام که چگونه جان بدهم، با این حال اميد به رحمت خداوند دارم.
خدا را شكر كه شهادت را نصيبم كرد. من هر روز از خدا مي خواستم كه مرا در راه خودش قرباني كند، تا اين كه خواسته ام و دعايم را اجابت و قبول كرد و مرا به سوي خود دعوت نمود،
شهدا را با صلواتی یاد کنیم. #همراه_شهدا
@Hamrahe_Shohada