✅ حسن عباسی : جشنواره فیلم مقاومت ، بستر " هنر مقاومتی " است ➖ بخش نخست 🔹 به گزارش دبیرخانه جشنواره فیلم مقاومت، حسن عباسی درباره ضرورت این جشنواره گفت : ❓ اهمیت و ضرورت حمایت بیشتر از سینمای دفاع مقدس به عنوان سینمای ملی کشور را در چه چیز می‌دانید؟ 🔸 سه طیف سینمایی در ۴۰ ساله اخیر در سپهر هنری و فرهنگی ایران پدید آمده که به ترتیب سینمای انقلاب اسلامی، سینمای دفاع مقدس و سینمای مقاومت اسلامی در برابر استکبار جهانی است. این سه طیف سینمایی که شاید حتی در قالب ژانر هم نگنجد، به سه دلیل رکن هنری سینمای ایران قرن جدید است که در پنج ماه آینده در بهار ۱۴۰۰ این قرن آغاز می‌شود. 1⃣ اولاً، به دلیل برآمدن این سینما از متن و بطن فرهنگ ملی و اسلامی، که موجب شده است تا این سینما،عملا به سینمای ملی و اسلامی نزدیک شود و در ویترین فرهنگی ایران، این سینما نماد سینمای ملی و اسلامی محسوب شود. ملی و اسلامی بودن آن به دلیل روایت وقایع انقلاب و دفاع مقدس نیست، زیرا در این صورت، صرفاً یک سینمای تاریخی درحوزه تاریخ معاصر بود. بلکه از این روست که این سینما در وجه هنری و مایه‌شناسی آن درحوزه درام، عمدتاً به دیرین‌گونه (آرخیاتایپ) بومی ملی و اسلامی تکیه دارد؛ دیرین‌گونه‌هایی مانند واقعه کربلا، یا جنگ صفین، یا جنگ احزاب و هم چنین دیرین‌گونه‌ای مانند غیبت کبری و انتظار ظهور منجی. دستمایه هر اثر هنری، برگرفته از یک یا چند دیرین‌گونه است، و این دیرین‌گونه‌ها اگر اصالت داشته باشند، دستمایه‌ای که هنرمند به آن متوسل شده است، اصالت دارد. اگر دستمایه هنرمند ایرانی، همان دیرین‌گونه‌های هومری در یونان باستان، برای روایت دفاع مقدس باشد ـ مانند ایلیاد و ادیسه هومر ـ برای ایرانیان مسلمان اصالت ندارد، پس روایت جنگ تحمیلی به عنوان دفاع مقدس مردم ایران مبتنی بر دیرین‌گونه‌های رزم‌آوری هومری یونان باستان، فاقد وجاهت و اصالت است. در بخش سینمای انقلاب اسلامی هم همین گونه است؛ دیرین‌گونه وقوع انقلاب اسلامی در سال ۱۳۵۷، انقلاب فرانسه یا انقلاب اکتبر روسیه نبود، بلکه دستمایه انقلابیون مسلمان، همان آیه معروف «ان الله لایغیروا بقوم، حتی یغیروا ما بانفسهم» بود. لذا درسینمای انقلاب هم سینماگر انقلابی نمی‌تواند از دیرین‌گونه‌های غیربومی بهره ببرد. درنتیجه سینمای انقلاب و دفاع مقدس و مقاومت عملا اصلی‌ترین وجه سینمای ایران امروز است که نام سینمای ملی و بومی آن برخاسته از دستمایه‌ها و دیرین‌گونه‌های اصیل اسلامی در آن است. 2⃣ ثانیاً، به دلیل اصیل بودن دیرین‌گونه‌های هنری آن، عملاً سینمای دفاع مقدس تنها حوزه سینمایی است که مبین و مروج «رؤیای ایرانی ـ اسلامی» است. 3⃣ ثالثاً، چون سینمای دفاع مقدس، نمایه رؤیای ایرانی ـ اسلامی است، پس نماینده سینمای استراتژیک ایران امروز است. 🔸 سینمای استراتژیک، آن حوزه ی سینمایی است که رؤیای ملی و اعتقادی یک ملت را می نمایاند. سوای از هالیوود که رؤیای آمریکایی را می‌نمایاند و آمریکا را صاحب سینمای استراتژیک کرده است، هند با بالیوود و کره جنوبی و چین و ترکیه هم در دهه اخیر با تعریف رؤیای هندی، رؤیای چینی، رؤیای کره‌ای و رؤیای عثمانی ترکیه، در حال ایجاد سینمای استراتژیک خود هستند. 🔸 رؤیای ایرانی اسلامی در سینما تنها از طریق سینمای دفاع مقدس نمایانده شده است، لذا سینمای استراتژیک ایران در سینمای دینی و سینمای دفاع مقدس خلاصه می‌شود، و الا سینمای عمومی ایران امروز به اذعان سینماگران ایرانی، یک سینمای ابزورد است؛ ابزورد یعنی مهمل! هیچ گاه سینمای ابزورد، نه تنها سینمای استراتژیک نیست، بلکه سینمای ملی هم نیست، زیرا اساسا هنر ابزورد یک هنر ضد رؤیای ملی است. لذا، سینمای دفاع مقدس، سینمای بومی ـ ملی و استراتژیک است و بستر تبیین و تشریح رؤیای ایرانی اسلامی است. ادامه در پست بعدی... استاد حسن عباسی 💠 @Hasanabbasi_ir