◾نوحۂ امام محمد باقر(ع)◾ #شهادت_امام_باقر_ع🏴 #شاعره_خانم_علیمحمدی📝 مولای غریبم،غم گشته نصیبم(2) ای دسته گُلِ مُطهّرِ حضرت سجاد دلها همه کرده زِ غم و غربت تو یاد مهرِ تو زِ روز ازلی بردلم افتاد جانم بفدایت،سوزم زِ عزایت مولای غریبم،غم گشته نصیبم(2) مسموم شده ی کینۂ آن زهرِهشامی از دور کنم جانب تربتت سلامی پنجم گُلِ باغ نبوی به ما امامی جانم بفدایت،سوزم زِ عزایت مولای غریبم،غم گشته نصیبم(2) دیدی همه ی واقعه ی کربُبلا را دیدی تو سرِحسین توی طشت طلا را دیدی تو مصیبتِ رَهِ شام بلا را جانم بفدایت،سوزم زِ عزایت مولای غریبم،غم گشته نصیبم(2) بر روی زمین دیدی تو لاله های پرپر غلطیده بخون دیدی توهم اصغرواکبر بر نیزه تو دیدی سرِ گلهای پیمبر جانم بفدایت،سوزم زِ عزایت مولای غریبم،غم گشته نصیبم(2) دیدی تو فِتاده به زمین شاخه گُلِ یاس دست از بدنش جداشده حضرت عباس برسربزنید زین غمِ عُظماایهالناس جانم بفدایت،سوزم زِ عزایت مولای غریبم،غم گشته نصیبم(2) آن باد صبا که می وزد سوی مزارت آورده دلِ عاشق من را به کنارت ایکاش که راهی بشوم من به دیارت جانم بفدایت، سوزم زِ عزایت مولای غریبم،غم گشته نصیبم(2)