#تفسیر_نوید دو سوره قرآن با "ویل" شروع میشه. یکی مربوط به مال مردم [ویل للمطففین] یکی مربوط به آبروی مردم [ویل لکل همزة لمزة] - خدا خیلی روی خلق خودش حساسه میفرماید: میخواهی گرفتاریتو رفع کنم؟ اول تو گرفتاری مردم رو حل کن! [ و من قدر علیه رزقه فلینفق مما آتاه الله]. هر موقع روزیتون تنگ شد، صدقه بدهید!!! میخواهی تو رو ببخشم؟ اول تو بندگانم رو ببخش! [ولیعفوا ولیصفحوا الا تحبون ان یغفر الله لکم] میفرماید: هر چیزی که به مردم نفع برساند ماندنی است. [فاما ما ینفع الناس فیمکث فی الارض] [مگر نفرمود: ما عندکم ینفد و ما عندالله باق!!!!] خب این دو آیه رو کنار هم بذاریم پیامش اینه: اگه به مردم نفع برسانی [عندالله می رود] و لذا می ماند. - خدا میفرماید: نمازت هم بدون توجه به خلق قبول نیست. [اقیموا الصلوة و آتو الزکاة] - سخت ترین آیه ای هم که در آن "سه بار کلمه ویل" آمده، مربوط به خطر فرهنگی است [فویل للذین یکتبون الکتاب بایدیهم ثم یقولون هذا من عند الله ... فویل لهم مما کتبت ایدیهم و ویل لهم مما یکسبون