گاهی متعجبم که چطور دوام آورده‌ام؛ در شرایطی که دوام آوردن، سخت‌ترین کار ممکن بوده و ادامه دادن، بعیدترین احتمال! من قدردان تمام تلاش‌ها و سخت‌کوشی‌های خودم هستم و خودم را تحسین می‌کنم چرا که فقط منم که آگاهم به اینکه چه مسیرهای سختی را پشت سر گذاشته‌ام و از پسِ چه چیزهایی برآمده‌ام و اکنون با چه حریف‌های بی‌انصافی دارم دست و پنجه نرم می‌کنم... اگر خودم با خودم مهربان نباشم، چه کسی با من مهربان خواهد بود و چه کسی با گفتنِ " تو واقعا ارزشمندی و من به تلاش‌‌های مداوم تو افتخار می‌کنم " خستگیِ سال‌ها و ماه‌ها و روزهای رفته را از جسم و روان من خواهد تکاند؟! -نرگس صرافیان طوفان