﷽ 📚 نکات نحوی ⚜️ شماره 151 ⚜️ «یا أیُّها الذین آمَنُوا ...». قسمت 3 🗂 بدین بیان، قالب کلیِّ «منادا و جمله نداییه»، بدین روال است که در ابتدا نام مخاطب برده می‌شود و در ادامه، یا از وی درخواستی صورت می‌گیرد و یا مطلبی به او گوشزد می‌شود. 📂 حال، از این روست که وضعیت در عبارتِ «یا أیُّها الذین آمَنُوا إفعَلُوا کذا»چنین است چون «أیّ» منادای نکره مقصوده بوده و «الذین» نعت و یا بدل از آن؛ و این هم باید در حکم غایب باشد و صله هم که توضیح دهنده همین اسم ظاهر است در حکم غایب بوده، و طبیعی است که صله هم باید در حکم مغایب باشد. 📂 بر این اساس، در عباراتی مانند «یا من إسمه دواء و ذکره شفاء»، باید چنین ترجمه کرد: ای کسی که نام وی درمان است و یادش شفاء‌بخش! ... ؛ هر چند صحیح هم است که ترجمه شود: ای کسی که نامت درمان است و یادت شفاء بخش! ✧❁ الذکر الحکیم ❁✧ 🆔@Hojjat68Hekmat 🆔https://eitaa.com/joinchat/1290404153Cf2a3596a83