توی چهل و هفت سالگیم چهارتا درس مهم آویزه گوشم شده اول: دورترین راه ها با اولین قدم شروع میشه پس فقط حرکت کن و به دروی راه فکر نکن دوم: آهسته و پیوسته رفتن خیلی بهتر از عجله کردن و حرص و جوش خوردنه پس انرژیت رو هدر نده سوم: حسرت کارهای نکرده خیلی دردناک تر از شکست های احتمالی هست.پس بخاطر ترس از شکست، نشین و عقب نشینی نکن چهارم: یکسال بخودت قول بده هر اتفاق بدی برات افتاد نترس و به عقب برنگرد امروز درجا زدن یعنی عقب موندن این ها چیزهای که تجربه کردم 👆 خواستم بگم احتمالا شما هم تجربه کردید و میدونید که واقعیت دارد