توی چهل و هفت سالگیم
چهارتا درس مهم آویزه گوشم شده
اول: دورترین راه ها با اولین قدم شروع میشه پس فقط حرکت کن و به دروی راه فکر نکن
دوم: آهسته و پیوسته رفتن خیلی بهتر از عجله کردن و حرص و جوش خوردنه پس انرژیت رو هدر نده
سوم: حسرت کارهای نکرده خیلی دردناک تر از شکست های احتمالی هست.پس بخاطر ترس از شکست، نشین و عقب نشینی نکن
چهارم: یکسال بخودت قول بده هر اتفاق بدی برات افتاد نترس و به عقب برنگرد امروز درجا زدن یعنی عقب موندن
این ها چیزهای که تجربه کردم 👆 خواستم بگم احتمالا شما هم تجربه کردید و میدونید که واقعیت دارد