👓 نکته کاربردی اول: 🔹 در تبلیغ باید مخاطب را بشناسیم: اگر چنانچه ما موادّ تبلیغی‌مان و شیوه‌ی تبلیغمان متناسب با این #وضعیّت مخاطب نباشد، ناموفّق خواهیم بود. این نکته‌ی اوّل. احتمال دارد که یکی از مصادیق یا یکی از معانی این آیه‌ی شریفه‌ی «وَ ما اَرسَلنا مِن رَسولٍ اِلّا بِلِسانِ قَومِه‌‌» همین باشد. اینکه حالا مثلاً اگر برای مردم ترک‌زبان پیغمبری فرستادند او بایست ترک‌زبان باشد، خب اینکه بدیهی است، بدون این که معنی ندارد؛ 🔹 احتمال میدهم که این «ما اَرسَلنا مِن رَسولٍ اِلّا بِلِسانِ قَومِه» یعنی با همان ترکیب فکری و ذهنیِ قوم باید حرف بزند، صحبت کند، تبیین کند. حالا این نکته‌ی اوّل. پس نکته‌ی اوّل شد شناخت مخاطب! ❌ پی‌نوشت: الان در حوزه مراکزی هست که شبهات را به صورت انفعالی شناسایی می‌کنند؛ مقصود از انفعالی نه معنای بد بلکه یعنی مخاطب با این مراکز تماس می‌گیرد و شبهه‌ها را مطرح می‌کند و آنها از این طریق نیاز مخاطب را بسته به گستردگی تماسها و سوالات می‌فهمند! این لازم است و باید به صورت تجمیعی در اختیار مبلغین باشد که دغدغه بیشتر تماسها و سوالات کجاست و چه گونه پاسخ مناسب بدهیم. 🔹 اما یک سری مراکز هم باید به صورت فعال ترکیب فکری و اقناعی مخاطب را مشخص کند که این مورد به نحو بایسته انجام نشده است @HozeTwit