👓 یک نکته تحلیلی روان شناختی از اندک طلبه‌هایی بگم‌ که همه زندگیشون و به دیگرانه، اون دیگران ممکنه هرکسی باشه ممکنه مسئول باشه، ممکنه دوستشون باشه، ممکنه یه کانال باشه و یا یه نهاد باشه، می‌دونید دلیل اینکه این عده کم، عمده وقتشون رو به نقد و توهین و اختصاص می‌دن چیه؟!: 🔹 شما اینو در نظر بگیر که طرف ۱۵سال از عمرش رو در حوزه بوده: - نه درس درستی خونده که الان بتونه کار تحقیقی کنه و ادامه تحصیل بده تا اجتهاد و تخصص کامل و... - نه سخنرانی خوب یاد گرفته که بشه یک مبلّغ موفق و مردم‌ رو هدایت کنه - نه توانایی تدریس در این حوزه یا دانشگاه رو داره - نه توانایی استخدام تو یک نهادی رو داره، چون هم از نظر علمی پیاده است، هم اخلاقش قابل تحمل نیست! - نه توان اداره یک مسجد رو داره که زندگیش رو وقف مسجد کنه و به درد مردم برسه و... ❗️ این شخص، برای اینکه حس پوچی نکنه، و احساس بیهودگی نداشته باشه، بهترین و راحت‌ترین کار اینه که سفت و سخت از بقیه انتقاد کنه! چون نه سواد درستی می‌خواد، با اخلاق تند او هم می‌سازه، حس مفید بودن هم بهش می‌ده چون مدام به خودش تلقین می‌کنه که دارم جهاد تبیین می‌کنم‌!! و الان باید کلی افشاگری کنم و...!! در صورتیکه جهاد تبیین اصلا این مدلی نیست. و اینطوری متاسفانه روز به روز از مسیر حق بیشتر منحرف می‌شه😞 @HozeTwit