👓 برخی دوستان در پاسخ به نقدهای آقای غلامی و امینی نژاد که بر دخالت فعالیت‌های مغزی در این شهودات تاکید دارند، شاهد مثالی آوردند که فی‌الواقع ربطی به آن نقد ندارد، این شاهد مثال که در صحبت‌های آقای موزون هم به آن اشاره شده بود این است که: چطور امکان دارد شخص در بیمارستان، اطاق خانه خود را ببیند و وقایع را عینا نقل کند و بگوییم این دخالت مغز است! 🔹 پاسخ این است که کسی نگفته این تجربه زاده مغز و فرهنگ و رسوم و عادات و... است، بلکه حرف سر این است که این موارد در تجربه دخالت دارد، فلذا همانطور که بارها در خواب دیده‌ایم فلانی در حال یک کاری است و چیزی می‌گوید که عینا اتفاق افتاده (نگارنده دوبار عینا چنین خوابی دیده که وقایعش مو به مو اتفاق افتاده است!) اما اگر در یک خوابی که ده جزء دارد، اگر یک جزء آن عینا اتفاق افتاده باشد، دلیلی نیست که تمام آن ۹جزء دیگر عین واقعیت باشد و مغز و عادات و رسوم و... هیچ نقشی در صورتگری نداشته باشند! فلذا در همین نوع خوابها اگر شخص اهل بیت یا عالمی را دید و دستوری داد هیچ حجیتی برای این شخص نخواهد داشت اگرچه خودش بگوید چطور ممکن است این زاده فعالیت مغز باشد؟! 🔹 وقتی اینطور است، نمی‌توان مشاهده را پذیرفت، مگر اینکه با مبانی دینی و عقلی سازگار باشد که در این موارد هم همان متن دینی است نه آن تجربه و مشاهده! @HozeTwit