💠👈او همه چیز را زیبا می‌دید... 📡 @IGHAN_IR 🔸برای بانو #زینب(س) همه چیز زیبا بود؛ افلاکی، ملکوتی، جبروتی و لاهوتی بود نه زمینی و دنیوی. 🔸آن گاه که از او پرسید، «چه دیدی در کربلا، چه شد در عاشورا؛» فرمود: «ما رَأیتُ الا جَمیلا» 🔸نه با چشم سر (عین) نه حتی با چشم دل (بصیرت) که با چشم فؤاد خود رؤیت می‌نمود. ساحت‌های وجود خود را لایه لایه از صدر تا شغاف و از قلب تا فؤاد درنوردیده و به کنه دل خود دست یافته و حال، با چشم دیگری می‌دید،چشم فؤاد. 🔹رؤیا، از فؤاد انسان می‌جوشد و سربرمی‌آورد و از این دیدِ هنرمندانه است که همه چیز بر او جمیل می‌آمد. 🔸و اینجاست که زیبایی‌شناسی، استتیک و علم‌الاستحسان عاجز می‌ماند. هنرمندی که جمیل می‌انگارد و می‌نگارد، ورای محاسبات عالم ماده، مخاطب اثر هنری خود را « #ربوبیت» می‌کند. و از این نظر، عجب نیست که کار هنرمند، خدایی کردن است. 🔸هنرمند توحیدی، مؤمن به خداست؛ پس او مخاطب اثر هنری خود را به گونه‌ای می‌پروراند که هم‌چون زینب(س) چهار ساحت وجودی خود را درنوردیده و به تثبیت در فؤاد خود دست یابد، چراکه غایت حکمت قرآنی هنر، #تثبیت_فؤاد است. ❇️ هنر متعالی و هنر متعهد و هنر انسان‌ساز، جامعه را برمی‌انگیزاند؛ 🔖و هنری‌ست که خشیت را در #صدر رقم می‌زند و صدر انسان را خاشع می‌کند، آن گاه #شغاف انسان را فارغ از حمیت کرده و سکینت می‌بخشد؛ سپس #قلب را ربط می‌دهد و نرم می‌کند و از همین جا‌ست که اشک‌ها سرازیر می‌شود، آن گاه برمی‌انگیزاند و با تثبیت در #فؤاد، او را آرام می‌کند. 📸 l1l.ir/3wy7 ✅درجلسه ۶۰۷ کلبه کرامت-اندیشکده یقین، با موضوع «ریخت شناسی(۵)- سینمای مخاطب» (در آبان ۹۴) باعبور از هنر سنتی ارسطو و هنر مدرن نیچه، به حکمت هنر قرآنی پرداخته شده است. این جلسه دیدنی را دریافت کنید: kolbeh-keramat.ir/Sessions/Single/606 t.me/kolbeh_keramat/2441 📡 @IGHAN_IR