دولت بر لبه پرتگاه بود؛ چه کسی روحانی را نجات داد؟ - ۱ 🔹مواجهه با واقعیات، افراد را از هیجان و تند و تیزی و تب اولیه می اندازد. مثل آقای روحانی و برخی دولتمردان که هفت هشت سال قبل -و تا همین پارسال- به دولت قبل از خود بد و بیراه می گفتند. ♦️نوع ادبیات، مبتنی بر این بود که مدیران قبل از ما، بی سواد و کار نابلد و سرباز صفر و گروهبان بوده اند؛ اما ما دنیادیده و با سواد و حقوقدان و اقتصاد شناس و ژنرال هستیم. #انصاف، گمشده ادبیات این طیف در طول همه سال هایی بود که رجز خواندند و تبختر به خرج می دادند. 🔹کوره زمان و بالا و پایین شدن روزگار، زبان تیز را کُند می کند، اگر که آدمی متوجه باشد. اما کسانی از آن میان همچنان سوزن شان روی ادبیات گذشته گیر کرده و حال آن که اگر اندکی اهل شنیدن بودند، می شنیدند که بسیاری از مردم می گویند صد رحمت به عملکرد دولت نهم و دهم. ♦️عده ای هم افتاده اند دنبال بد گفتن به بخت و اقبال و می گویند این دولت بد شانس و بی اقبال بود که با مسائل پیش بینی نشده مواجه شد. این در حالی است که ناصحان و دنیا دیدگان بسیاری در همه این سالها توجه می دادند "زلف خود را به زلف آمریکای خبیث و اروپای بد عهد گره نزنید". 🔹آقای روحانی در این میان، ادبیاتش اندکی متفاوت از قبل شده: "دولت را نقد کنید اما منصفانه"."هر زمان انتظارات مردم را بالا ببریم، شکست می خوردیم. انتطارات باید در حد امکان و واقعیت‌های جامعه باشد و گرنه موجب سرخوردگی مردم می شود". "دولت را در شرایط سخت تحریم دشمن درک کنید". ♦️سخنان درستی است؛ متاسفانه او و اعضای حلقه اصلی اش در دولت، به همراه بانیان فتنه سبز، درست بر خلاف این انتظار با دولت قبل رفتار کردند. 🔹خوش بینانه اش این است که دنبال پیروزی در رقابت انتخاباتی 92 و 96 یا جبران شکست 84 و 88 بودند. اما بعضی از اینها، دنبال زمین زدن دولت وقت به عنوان مقدمه براندازی انقلاب بودند. 💢ادامه دارد💢 @IMANI_mohammad