چشم انداز توافق را خطوط قرمز روشن می کند -۲ 🔹توافق بدون لغو موثر و پایدار تحریم ها (گرفتار شدن در بازی تقسیم تحریم ها به هسته ای و غیر هسته ای)، بدون اخذ تضمین معتبر (با تعبیه تضمین جبرانی، مانند نگهداری مواد غنی شده در ایران تحت مراقبت آژانس)، و بدون بسته شدن قطعی پرونده موسوم به پی ام دی، فاجعه دوباره ای را بر پایه برجام رقم می زند. ♦️افق چنین توافقی روشن است: آمریکا بلافاصله مجددا عضو برجام می شود و به مکانیسم ماشه (امکان احیای خودکار تحریم های سازمان ملل) دسترسی پیدا می کند. قیمت نفت هم با سقوط حداقل 20 دلاری رو به رو می شود که در بحران انرژی و بحران اقتصادی حاصل از آن، روزنه تنفس برای غرب است. 🔹سپس و بلافاصله، شُل کن- سفت کن های آمریکا در موضوع تحریم ها (با بهانه جویی های هسته ای و غیر هسته ای) از سر گرفته می شود و مطالبه این که اگر ایران می خواهد فشار تحریم ها برداشته شود، باید درباره منابع دیگر قدرتش مذاکره کند و امتیاز بدهد. ♦️آنها فعلا و تا مدتی که نیاز به عرضه نفت ما برای کاهش قیمت داشته باشند، در مقابل اصل صادرات آن کارشکنی نمی کنند؛ اما در حالی که حداقل بیست درصد درآمد نفت ما به خاطر نزول قیمت کاهش یافته، در مقابل دسترسی به درآمد آن و استفاده از شبکه های مالی و بانکی جهانی سنگ اندازی خواهند کرد. 🔹کارشکنی مشابهی، بر سر راه سرمایه گذاری در ایران یا تجارت با ایران صورت خواهد گرفت. اینها غیر از شیطنت های جدیدی است که قرار است در کنگره آمریکا از طریق اتفاق نظر دو حزبی مبنی بر فشار دائمی بر ایران اتفاق بیفتد. ♦️در چنین چشم اندازی که می تواند ظرف دو ماه پدید آید، اگر خط قرمزهای بازدارنده ایران رعایت نشده باشد، چه می توان کرد؟ می توان دوباره آمریکا را از برجام بیرون کرد؟ یا می توان دستاورد های مهم و پیشرفت های هسته ای به دست آمده طی دو سال خیر را که واگذار یا از هم گسیخته می شوند، برگرداند؟ 🔹ما امروز در مقایسه به هفت سال قبل، در موضع قدرت هستیم و فشار های تحریمی را تا حدود زیادی از سر گذرانده ایم. مقامات آمریکایی بارها به شکست فاحش فشار حداکثری اعتراف کرده اند. نباید اجازه داد دشمن و خط نفوذ، معادله موجود را تحریف کنند. توافق نکردن، بهتر از توافق بد است. @IMANI_mohammad