💢 قدرت ائتلاف سازی؛ افول آمریکا و صعود حریفان 🔹ائتلاف سازی، هنر کشورهای دارای "راهبرد، قدرت، نفوذ و تعامل" است. توافقات و پیمان های جمعی، قدرت تولید می کنند. 🔹در حالی که آمریکا (و غرب) مدت هاست ناتوان از تشکیل ائتلاف های جدید هستند، جهان فرا غرب در حال تاسیس سازمان های متنوع است. 🔹روزنامه گاردین به تازگی نوشت: "قرن آمریکایی مانند پایان امپراتوری بریتانیا به سر آمده است". در حالی که ائتلاف های "آمریکا ساز"، رو به از هم گسیختگی می رود، ائتلاف هایی مانند بریکس و شانگهای، سرگرم یارگیری، از آسیا تا آفریقا، و قاره آمریکا هستند. 🔹هر چه از کارکرد سازمان های غرب ساز (مثل ناتو یا حتی شورای امنیت) کاسته می شود، کارکرد سازمان های شرقی (فرا غرب) قوت و گسترش بیشتری پیدا می کند. 🔹این واقعیت، تقویت گزاره ای است که در چند سال اخیر، در ادبیات مقامات غربی تکرار شده: 🔻- نیکولا سارکوزی: «محور جهان در حال عبور از غرب، به شرق یعنی آسیاست. ما در گذشته بر جهان تسلط داشتیم، اما حالا به هیچ‌ وجه مسلط نیستیم.» 🔻- جوزپ بورل: «تحلیلگران از مدت‌‌‌ها قبل درباره پایان نظم تحت رهبری آمریکا و ظهور قرن آسیایی سخن گفته‌‌‌اند. این اتفاق، پیش چشم ما در حال وقوع است» 🔻- ولفگانگ ایشینگر رئیس‌ کنفرانس امنیتی مونیخ: «جهان در حال عبور از غرب به عصر پساغرب است. کاهش نفوذ اروپا و آمریکا زمینه را برای کشورهای دیگر فراهم کرده تا نظم جهانی جدیدی را شکل دهند.» 🔹اکنون ائتلاف های پویا و قدرتمندی در جهان شکل می گیرند که آمریکا و تروئیکای اروپایی (انگلیس و فرانسه و آلمان) از آنها حذف شده اند. 🔹هیچ بعید نیست که تدریجا در ادامه روند فعلی، برخی کشورهای اروپای شرقی یا حتی فرانسه و آلمان، ناچار از درخواست عضویت در پیمان هایی مثل بریکس شوند. 🔹ائتلاف هایی مانند ناتو، اتحادیه اروپا و جی هفت، به حداقل آورده برای اعضا رسیده اند و بعضا حتی زیان آن برای برخی اعضا، و سود آن صرفا برای برخی دیگر بوده است. 🔹آمریکا زمانی تلاش داشت ائتلاف هایی مانند ناتو، ناتوی عربی، شورای همکاری خلیج فارس و پیمان ابراهیم، را در مقابل رقبای خود قرار دهد. اما اغلب این ائتلاف ها به واگرایی دچار شده و اعضای آن سودای تعاملات جدید با ایران، چین و روسیه را در سر می پرورانند. 🔹هر قدر جهان فرا غرب در حوزه تعاملات اقتصادی، دیپلماتیک، سیاسی و امنیتی به هم نزدیک تر می شوند، ائتلاف های برساخته آمریکا، دچار بی کارکردی (یا ضد کارکرد) و واگرایی بیشتر می شوند. 🔹این واقعیت را می توان در پیشی گرفتن اقتصاد چین، تاب آوری اقتصاد روسیه در مقابل تحریم و افزایش درآمد ها، تشدید روند دلار زدایی از تجارت میان کشور ها، مغلوبه شدن جنگ آمریکایی اوکراین، خنثی شدن حربه شورای امنیت، شکست های نظامی آمریکا در افغانستان و عراق و سوریه و.... مشاهده کرد. 🔹جمهوری اسلامی ایران، نقش منحصر به فردی در معماری جهان جدید و متکثر ایفا کرده و بنابراین باید جایگاه شایسته خود را در نظم جدید کسب کند. باید برای این راهبرد در حال اجرا، دائما پایش و برنامه ریزی کرد. @IMANI_mohammad