اتفاقا نباید آدم هارو تو عصبانیت شناخت؛ ‏این جمله ی بی پایه و اساس که می گه: آدم هارو باید تو عصبانیت شناخت از ذهنتون پاک کنید؛ ‏اتفاقا افراد تو عصبانیت خودشون نیستن اونها اونقد تحت تاثیر عوامل منفی هستن که بدون هیچ فکرو برداشت حرفی رو می زنن و رفتاری رو می کنن که بعدا خودشون هم ناراحت هم پشیمون می شن. مگه داریم کسیو که موقع عصبانیت قربون صدقه ی کسی بره و بگه ممنون چقد قشنگ عصبانیم کردی؟ این جمله های آبکی سرشار از احساسات بچگانس نه بلوغ و روشن فکری.