يونس بن يعقوب گويد: از امام صادق عَلَيْهِ‌ السَّلاَمُ‌ شنيدم كه مى‌فرمود: هر بدنى و جسمى كه چهل روز يك بار مصيبت نبيند نفرين شده و ملعون است. اظهار داشتم: نفرين شده و ملعون است‌؟! فرمود: (بلى،) نفرين شده و ملعون است؛ و چون حضرت (مرا شگفت زده) ديد كه بر من چنين مطلبى سنگين است، فرمود: اى يونس! همانا خراشيدن پوست، كوبيدگى، لغزيدن و افتادن، بدبختى و گرفتارى‌هاى زندگى، آزمند و ضعيف گشتن، پاره شدن بند كفش، لرزش پلك‌هاى چشم و مشابه آنها از انواع بلايا و مصيبت‌ها است. به راستى مؤمن گرامى‌تر از آن است كه چهل روز بر او بگذرد و به جهت گناهان و خطاهايش به وسيله آزمايش پاك نگردد، اگر چه به سبب غم و اندوهى باشد كه نداند چرا و چگونه بر او وارد شده است. به خدا سوگند! بعضى از شما پولهاى سكّه نزدش گذاشته شود، چون محاسبه كند ناقص و كَم باشد، پس ناراحت و غمگين گردد؛ و چون دوباره محاسبه كند، ببيند كه درست است، پس همين سبب از بين رفتن بعضى از گناهانش باشد. كنزالفوائد: الكراجكي، أبو الفتح. صفحه: 63 بحار الأنوار (ط دارالاحیاء التراث): العلامة المجلسي. جلد: 73 صفحه: 354