✅ اشاره قرآن به همراهی و بیعت با حضرت قائم (عج) 🔸علامه مجلسی رحمه الله در کتاب شریف بحارالانوار به نقل از کتاب علل الشرایع می نویسد : چون ابو حنیفه به خدمت حضرت صادق علیه السلام رسید ، حضرت از وی پرسید : «معنی آیه شریفه «قل سِیرُوا فِیها لَیالِیَ وَ أَیَّاماً آمِنِینَ» ، [ 18سوره سبا ] (در این [ راه ] ها ، شبان و روزان آسوده خاطر بگردید) چیست و این زمین کجاست؟ ) ابو حنیفه گفت : «گمان می‌کنم مقصود مابین مکه و مدینه باشد. » حضرت صادق علیه السلام رو به اصحاب خود کرد و فرمود : «اطلاع دارید که در راه مکه و مدینه ، جلوی مردم را می‌گیرند و اموال آنها را به غارت می‌برند و آنها هم از جان خود ایمن نیستند و کشته می‌شوند؟ » عرض کردند آری و با این گفتگو ، ابو حنیفه ساکت شد. 🔸آنگاه حضرت فرمودند : «ای ابو حنیفه ! بگو بدانم معنی این آیه چیست؟ «مَنْ دَخَلَهُ کانَ آمِناً» 97آل عمران (هر که در آن درآید در امان است) این محل کدام قسمت از زمین است؟ » گفت : «خانه خداست. » حضرت فرمودند : «البته می‌دانی که حجاج بن یوسف منجنیق به خانه خدا بست و عبداللَّه بن زبیر را که پناه به آنجا برده بود به قتل رسانید. آیا او در آنجا آسوده بود؟ » ابو حنیفه در اینجا نیز سکوت کرد. وقتی ابو حنیفه از خدمت حضرت خارج شد ، ابوبکر حضرمی به حضرت عرض کرد : «قربانت گردم ! جواب این دو سؤال که از ابو حنیفه فرمودی چیست؟ » 🔸امام صادق علیه اسلام فرمودند : «مقصود از آیه اول که می‌فرماید : {شب‌ها و روزهایی در کمال امن در روی زمین راه بروید} ، یعنی با قائم ما اهل بیت علیهم السلام در روی زمین با کمال امن راه بروید ، و در آیه دوم که می‌فرماید : {هر کس داخل آن شود آسوده است} ، یعنی هر کس با قائم بیعت کند و در سلک پیروان وی داخل شود و دست او را بفشارد ، در کمال امن خواهد بود. » 📚 علل الشرائع ، ج ۱ ، ص ۹۱ - بحارالانوار ، ج ۵۲ ، ص۴۱۵ ، ح ۸