اگر شما به دیگران کمک کنید و از آنها توقع داشته باشید که کار نیک شما را جبران کنند و یا قدردان و سپاسگزار شما باشند در خوشبینانه ترین حالت آنها نهایتاً کار نیک شما را در همان حد جبران کنند، اما اگر شما به جای اینکه برای افراد و خوشایند آنها کار نیک انجام دهید به خاطر رضای الهی این کارها را انجام دهید، یقیناً مأجور خواهید بود و خداوند به احسن وجه جبران خواهد کرد. به طور حتم پاداش الهی بسیار گسترده تر و وسیع تر از پاداش مخلوقات الهی است. به قول سعدی شیرازی: تو نیکویی کن و در دجله انداز * که ایزد در بیابانت دهد باز که پیش از ما چو تو بسیار بودند * که نیک‌اندیش و بدکردار بودند بدی کردند و نیکی با تن خویش *** تو نیکوکار باش و بد میندیش