. علیه‌السلام انتظار فرجش مایهٔ دلداری ماست گر چه غیبت همه از فرط گنهکاری‌هاست غصّه اینجاست که در اوج گرفتاری‌ها همگی غافل و او فکر گرفتاری ماست گره افتاده به کارش، به خداوند قسم! همه از ماست که بر ماست که‌آقاتنهاست انتظار فرج این نیست که اشکی ریزی اینکه یک‌گوشه نشینی به‌تماشا زیباست؟! اینکه حتی غم او گوشۀ‌ذهنت هم نیست یا دلت در طلب‌ماه‌رخش نیست،رواست؟ یا که مشغول به دنیا و هیاهو باشی یا که‌گوشت به‌در غیبت‌او نیست! سزاست؟! و ندانی و نپرسی که در این شهر شلوغ دیرشدآمدنش!وصل‌چه‌شد؟یارکجاست؟! اینکه اندیشه کنی یار به ما محتاج است ساده‌لوحی‌است!نفهمیدن غم‌هاست! خطاست!! چاره در گریه اگر بود که او می‌آمد «به عمل کار برآید» که‌عمل‌شرط‌دعاست .