☀️ وصف پروردگار... ☀️ 🌳 ستايش خداوندى را سزاست كه صفتى بر صفت ديگرش پيشى نگرفته است، تا بتوان گفت پيش از آنکه آخر باشد، اوّل بوده است و آشكار باشد قبل از اينكه پنهان باشد. 🌳 غير او هر كه به وحدت و يكى بودن ناميده شود كم است و هر عزیزی جز او ذلیل است. هر نیرومندی جز او ناتوان است. هر مالكى جز او بنده است. هر عالمى جز او دانش‌آموزنده است. هر قدرتمندى جز او، گاهى توانا و زمانى ناتوان است. و هر شنونده‌اى غير او از شنيدن صداهاى آهسته ناشنوا است، صداهاى قوى گوش او را کر مى‌کند و از شنيدن صداهاى دور محروم است. هر بيننده‌اى غير او از ديدن رنگ‌هاى پنهان و اجسام ریز ناتوان است. هر آشكارى جز او پنهان نیست و هر پنهانى جز او آشکار نیست. 🌳 آن چيزها كه آفريده نه براى آن است كه بر سلطه و قدرت خود بيفزايد، نه براى ترس از پيشآمدهاى روزگار، نه براى كمک گرفتن در دفع همتایى که با او نزاع کند، نه شريكى توانگر يا ضدى برترى‌جوى. بلكه همه (آفريدگان)، مخلوقاتى پرورده شده و بندگانى ذليل و خوار هستند. 🌳 خدا در چيزى قرار نگرفته تا بتوان گفت در آن جاست و از آنها دور نيست تا بتوان گفت از آنها جداست. 🌳 آفريدن موجودات و تدبير وضع آنان او را خسته و درمانده نكرده است. نسبت به آنچه آفريده عجزى به او دست نداده است. در آنچه حكم داده و مقدر نموده اشتباهى بر او وارد نگشته است. بلكه حكم او حكمى استوار، علمش پايدار و امرش ثابت و برقرار است. 🌳 بندگان با وجود خشمش به او اميدوار هستند و با وجود نعمت‌هايش از او هراسانند. 📚 خطبه ۶۵ نهج البلاغه