سلام علیکم
🌸چهارم شعبان میلاد با سرسعادت قمر بنی هاشم، علمدار دشت کربلا، حضرت ابالفضل العباس علیه السلام و روز جانباز بر شما رهروان و محبین اهل بیت علیهم السلام تبریک و تهنیت باد
✍در ادامه بررسی آیات در شأن #اهل_بیت علیهم السلام در این ماه بر فضیلت #شعبان المعظم ، آیه معروف به کلمات را تلاوت و بررسی خواهیم کرد :
💎 ۳) آیه کلمات: #سوره_بقره آیه۳۷
💠فَتَلَقَّىٰٓ آدَمُ مِنْ رَبِّهِ كَلِمَاتٍ فَتَابَ عَلَيْهِ إِنَّهُ هُوَ التَّوَّابُ الرَّحِيمُ
🌿سپس آدم از پروردگارش كلماتی دریافت داشت؛ (و با آنها توبه كرد.) و خداوند توبه او را پذیرفت؛ چرا كه خداوند توبه‌پذیر و مهربان است.
✅نكته‌ها:
چون آدم از غذایی كه نباید بخورد، چشید و از آن همه نعمت و رفاه محروم شد، متوجّه اشتباه خود گردید. او در اثر پشیمانی و ندامت، كلماتی را از خداوند دریافت كرد و به وسیله‌ی آن كلمات، توبه نمود. #توبه، به معنی بازگشت است. اگر توبه را به خدا نسبت دهیم، به معنی بازگشت لطف و رحمت او بر بنده‌ی خلافكار و پشیمان است؛ «هُوَ التَّوَّابُ» و اگر آنرا به بنده نسبت دهیم به معنی بازگشت انسان خطاكار به سوی خداوند است. «فَتابَ عَلَیْهِ»
طبق آنچه از روایات شیعه وسنّی استفاده می‌شود، مراد از كلماتی كه آدم به وسیله‌ی آن توبه نمود، توسّل به بهترین خلق خدا یعنی حضرت محمّد و #اهل‌بیت او علیه‌و علیهم السلام است. چنانكه در تفسیر درّالمنثور از ابن عباس نقل شده است كه آدم برای پذیرش توبه‌اش، خداوند را به این نام‌ها قسم داد: «بحّق محمّد وعلیّ و فاطمة و الحسن و الحسین» #تفسیر_درّالمنثور.
البتّه برخی معتقدند، مراد از كلمات، همان جمله‌ای است كه در سوره‌ی اعراف آمده است: «رَبَّنا ظَلَمْنا أَنْفُسَنا وَ إِنْ لَمْ تَغْفِرْ لَنا وَ تَرْحَمْنا لَنَكُونَنَّ مِنَ الْخاسِرِینَ» اعراف، 23. خدایا! ما به خود ستم كردیم و اگر تو ما را نیامرزی و مورد رحمت قرار ندهی، حتماً از زیانكاران خواهیم بود.
بنابراین اولین توبه در روی زمین، با توسّل به محمّد و آل محمّد پذیرفته شد.
❇️پیام‌ها:
1- همچنان كه توفیق توبه از خداست، باید چگونگی و راه توبه را نیز از خداوند دریافت كنیم. «مِنْ رَبِّهِ كَلِماتٍ»
2- قبول توبه و ارائه‌ی راه آن، از شئون تربیت و ربوبیّت خداست. «مِنْ رَبِّهِ»
3- این همه لطف و قبول توبه، تنها كار خداست. «هُوَ»
4- اگر توبه واقعی باشد، خداوند آن را می‌پذیرد. «هُوَ التَّوَّابُ»
5- اگر توبه را شكستیم، باز هم خداوند توبه را می‌پذیرد. «هُوَ التَّوَّابُ»
6- عذرپذیری خدا همراه با رحمت است، نه عتاب وسرزنش. «التَّوَّابُ الرَّحِیمُ»
📚برگرفته از تفسير نور حجت الاسلام قرائتی