پاسداشت یکم اردیبهشت: روز سعدی سعدی شیرازی، مددکاری اجتماعی و نوع دوستی سیدحسن موسوی چلک مددکار اجتماعی یکی از شاعران به نام ایران زمین سعدی شیرازی است که روز اول اردیبهشت در تقویم رسمی کشور به نام ایشان نامگذاری شده است وچه اقدام خوبی است این نوع نامگذاری ها. حرفه ها ومشاغل مختلف برداشت های متناسب با نوع کار شان را می توانند از نوشته های سعدی داشته باشند.مددکاری اجتماعی هم از این قضیه مستثنی نبوده و نخواهد بود. برخی معتقدند که «سعدی شاعری بسیار صلح طلب و نوع دوست است که به عنوان مصلحی اجتماعی و حکیمی جهان دیده، با بیان زشتی ها ودرد و رنج های بشر، شیوه درست زیستن و نوع دوستی و مهربانی را نیز آموزش داده است».در نوشتار سعدی حمایت از بینوایان، زیر دستان و نیازمندان به چشم می خورد که خود بیانگر نگاه نوع دوستی ایشان که یکی از ویژگی های مددکاران اجتماعی هم هست، دارد و جامعه را در قبال این گروه ها و مردم مسوول می داند. به حال دل خستگان در نگر / که روزی تو دل‌خسته باشی مگر درون فروماندگان شاد کن/ ز روز فروماندگی یاد کن همچنین این شعر «سعدی» برای بسیاری از مردم ایران زمین و حتی فراتر از ایران ز مین آشناست: بنی آدم اعضای یک پیکرند/ که در آفرینش ز یک گوهرندچو عضوی به درد آورد روزگار/ دگر عضو ها را نماند قرار نو کز محنت دیگران بی غمی/ نشاید که نامت نهند آدمی یکی از نویسندگان و پژوهشگران در این زمینه می نویسید«سعدی انسان را به همان اندازه شایسته می‌داند که خود نسبت به دیگران نیکی و مهربانی کرده باشد و همچنین معیار انسان بودن را به مقدار خدمت به هم نوع خود می‌داند». بواقع می توان نوشت که نوشته های « سعدی» حامل پیام نوعدوستی برای همه مردم در همه جوامع است. یادش گرامی باد.َ