📌عیار انقلابی گری؛ مردم یا مسئول؟ 🔹پرسس اصلی این است که آیا پذیرش و عدم پذیرش رفتار مسئول انقلابی، عیار انقلابی گری مردم است یا فهم مردم از یک رفتار و انطباق آن با شاخصهای انقلابی گری و عدم آن ، معیار انقلابی بودن مسئولین؟ این پرسش به بهانه اعتراض افکار عمومی به انتصاب داماد آقای زاکانی توسط ایشان طرح شده است؛ چرا که در تعارض بین انقلابی بودن یک مسئول و در نتیجه فرض صحت رفتارهای او و اعتراض افکاری عمومی به یک رفتار مسئول انقلابی، برخی دچار تردید میشوند. 📌برخی راه برون رفت از این تعارض را در محدود کردن این اعتراض به افراد خاص و نفی آن از مردم و تحریک شدن آن عده خاص از سوی ضد انقلاب و در نتیجه انقلابی نما بودن آنها دانسته و در نتیجه این اعتراض را غیر وارد و عیار انقلابی گری را شخص مسئول انقلابی میدانند. روشن است که این گروه صورت مسئله را پاک کرده اند و فارغ از اینکه در این مسئله خاص اعتراض افکار عمومی شکل گرفته یا نه به مواردی که این افکار عمومی شکل میگیرد پاسخ نداده اند به طوری که حتی از برخی از بیانات میتوان استظهار کرد که حتی اگر عموم افراد هم چنین فکر کنند باز تحت تأثیر جریان ضد انقلاب و انقلابی نماهاست و افکار عمومی هیچ وقت مستقل نیستند تا معیار حق و باطل باشد. و در اینکه افکار عمومی معیار حق و باطل نیست به آیات و روایات نیز استناد میکنند. 📌برخی دیگر نیز اولا با واقعی دانستن اعتراض در سطح افکار عمومی و ثانیا وارد بودن این اعتراض سعی کرده اند، انقلابی بودن مسئول را نفی کرده و به نوعی به مردم بگویند که مسئولینی که فکر میکردید انقلابی هستند تو زرد درآمده اند. این گروه نیز با انقلابی ندانستن مسئول صورت مسئله را پاک کرده بلکه در ادعای خود نسبت به شکل گیری اعتراض افکار عمومی هم چنان صادق نیستند بلکه خود سعی دارد این مسئله را دامن زده و آن را بزرگنمایی کند. لذا این گروه به دنبال دعواهای سیاسی و انتقام گیری هستند نه اینکه در نظر آنها اعتراض افکار عمومی اهمیت داشته باشد که اگر اینگونه بود پیش از این همین مردم بر مسائل بسیار مهم تر از این اعتراض کردند و از طرف آنها پاسخی داده نشد. 📌گروه سومی در عین پذیرش اعتراض افکار عمومی و از سوی دیگر پذیرش بلکه اصرار بر انقلابی بودن مسئول، سعی کرده اند بگویند که هنوز مردم ما به رشدی نرسیده اند که بتوانند بین ارزیابی رفتار مسئول با سابقه انقلابی و مسئول غیرانقلابی تفکیک قائل شوند. و باید تلاش کنیم که مردم را به مضرات این مسیر آگاه سازیم. چنانکه مشاهده میشود این گروه پاسخ سوال عیار انقلای گری را با تفکیک مسئولین به دارای سابقه انقلابی و بدون سابقه و لزوم اعتماد به دسته اول و اعتراض به دسته دوم داده اند. آنچه ما را به طرح پرسش « عیار انقلابیگری، مردم یا مسئول؟» واداشت بیشتر این نگاه سوم بود که برای تحلیل آن و ارائه پاسخ پیشنهادی بهتر است به پرسشهای زیر توجه کنیم: 🔹اولا: آیا نظارت مردمی بر عملکرد مسئولین تنها نسبت به مسئولین بی سابقه است ؟ یا هر مقدار که سابقه و به تبع آن قدرت نفوذ شخص مسئول بیشتر میشود باید نظارتها هم دقیق تر باشد؟و مگر نه آن است که آنها که بالا نشین هستند اگر بیافتند سخت‌تر میشکنند و باید بیشتر مراقبت کرد. 🔹ثانیا: آیا صرف وجود تحریک دشمن، دلیل نظارت نکردن و بدتر از آن دلیل نبود اشکال و بدتر نبود احتمال اشکال و بلکه بالعکس دلیل درستی فعل مسئول انقلابی است؟ همیشه باید به خود بگوییم که حبّ الشی یعمی و یصمّ. و نشستن مگس را دلیل وجود زخم بدانیم. 🔹ثالثا: اگر بپذیریم که الف. انقلابی بودن چنانکه رهبری فرموده اند، امر تشکیکی است (14/3/95) و در نتیجه هر مسئول انقلابی درمسیر انقلابی شدن بوده و باید با مجاهده خود و نظارت مردم به نصاب دولتمرد اسلامی نزدیک و نزدیکتر شود(12/9/79) و ب. تشکیل دولت مطلوب اسلامی یعنی تلاش برای ارتقاء رتبه انقلابی مسئولین انقلابی؛ آیا نبایدبپذیریم که هنوز برخی روش و منشهای انقلابی مورد انتظار در دولت اسلامی (مثلا درجه 80 انقلابیگری) در برخی مسئولین وجود ندارد و به تناسب آن رفتارهایی که امکان نقد آنها و مطالبه و نظارت و بلکه به معنایی دقیق مبارزه برای برآورد آنها جهت تشکیل دولت اسلامی وظیفه ای است که بیش از همه بر دوش مردم انقلابی است. https://eitaa.com/Iran_ghavy