هنوز باورم نمیشود که باید بگویم 😭 آقای رئیسی ای شهید راه خدمت! ای رئیسی عزیز که خستگی را نمیشناختی، تو که اینهمه به فکر مردم و حل مشکلات آنها بودی، آیا به این هم فکر میکردی که مردم بعد از تو و بعد از شهادتت چه ها که نمیکشند؟ چرا به فکر ما نبودی؟ ما که الان شب و روز جگرمان از داغ تو میسوزد چه کنیم؟ مگر میشود باور کرد که سه سال پیش که روز میلاد امام رضا علیه آلاف التحیه و الثنا برای انتخاب شدنت به عنوان رئیس جمهور کشور، ایستگاه صلواتی و جشن بپا کردیم ولی الان باید زیر تابوتت جسم نیمه سوخته ات را حمل کنیم و دل سوخته مان را هم تسکین دهیم! شهید سید ابراهیم رئیسی! الحق که لفظ شهید برازنده اسمت هست و مقام شهید هم برازنده وجودت، ولی خوش انصاف به ما بگو چه لفظی برازنده این دل سوخته ماست؟ چه کنیم که این دل بیقرارمان آرام گیرد؟ راستی مگر دل آدمی چقدر تاب و تحمل دارد که از طرفی رفتن عزیزان خدوم را ببیند و از طرفی تنهایی رهبر عزیز تر از جان را!؟ باید در اولین ملاقاتی که با تو داشتم و چنان علقه ای در بین وجودم نسبت به خلوصت ایجاد شد میدانستم که نباید به تو دل ببندم، دشمنت راست گفت که به خاطر مقام بالاتر مسئولیت خود را رها خواهی کرد، مقام شهادت و لقاء عند الله کجا و ما بیچارگان کجا؟😭 خادم الرضا! شهید خدمت! شهید سید ابراهیم رئیسی! نگران نباش و آسوده بخواب و عوض خستگی این چند سال استراحت کن.😭 سید علی رهبر عزیزتر از جان، سکاندار کشتی انقلاب به لطف خدا سایه اش زیر سایه ولی عصر عج بالای سر این مردم و انقلاب هست! و بالاتر از همه، و خدایی که این نزدیکیست و رهایمان نکرده