🔰 تحلیل طرح حمایت از فرهنگ عفاف و حجاب بخش اول ✅ تحلیل لایحه « حمایت از فرهنگ عفاف و حجاب» که به پیشنهاد شماره ۱۰۰/۶۷۹۷/۹۰۰۰ مورخ ۷/۲/۱۴۰۲ قوه قضائیه در جلسه ۲۷/۲/ ۱۴۰۲ هیئت وزیران با قید فوریت با پانزده ماده و ده تبصره به تصویب رسیده وطی نامه شماره ۳۴۴۳۱/۶۱۲۳۶- ۳۱/۲/۱۴۰۲ / برای انجام تشریفات قانونی به ریاست مجلس شورای اسلامی ارسال شده است به شرح ذیل مورد بررسی قرار می گیرد؛ ⚪️ مقدمه امروز وضع قانون به عنوان یک فن و هنر شناخته می شود و ماحصل تقنین به مانند یک اثر هنری ارزشمند و دقیق است یکی از اصولی که ضامن فهم صحیح قانون و اجرای حداکثری ان می باشد اصل شفافیت و صراحت قانون است هرچه قانون شفاف تر و صریح تر و گویا تر باشد عمر بیشتری نموده و از تغییر و تفسیر در امان خواهد بود. بر این اساس بند ۹ سیاست های کلی نظام قانون گذاری مصوب ۲/۷ /۱۳۹۸ بر رعایت اصول قانون گذاری و قانون نویسی و تعیین سازوکار برای انطباق وقایع و طرح های قانونی با تاکید برشفافیت و عدم ابهام قانون اشاره دارد. در واقع جهت تضمین توجه و احترام به قانون و اجرای عملی آن بایستی عموم مردم آن را درک کنند و عذری بر عدم اجرای آن باقی نگذارند. عدم اجرای احکام واجب الهی یا مسامحه در اجرای آن گناهی است فردی و اجتماعی. زمانی که فرد مرتکب ترک واجب یا انجام حرامی در حریم خصوصی خود می شود٬ مرتکب گناه فردی شده و فقط از سوی خداوند متعال بازخواست و اگر توبه نکند مجازات اخروی خواهد داشت. ولی اگر همان گناه را در بین مسلمین و علنی انجام دهد به لحاظ قبح شکنی٬ ترویج و اشاعه معصیت، مجازات خواهد داشت. به عنوان نمونه ٬ اگر کسی در منزل خود روزه خواری کند مرتکب معصیت شده و باید کفاره بپردازد مگر ان که عذر موجه داشته باشد اگر همان فرد در بین مردم ( ملأ عام) مرتکب روزه خواری شود و عذر شرعی نداشته باشد برای ارتکاب روزه خواری یک تعزیر و برای قداست شکنی در جامعه تعزیر دیگری خواهد داشت. در مورد حجاب و عفاف نیز همین قاعده جاری است. بنابراین کسی حق ندارد در جامعه واجبات دینی یا هنجارهای قانونی را به لحاظ اغراض شخصی یا سیاسی نقض نماید. بدیهی است در جرائم مصرح در شرع مقدس اسلام٬ آموزش های لازم و زیرساخت‌های ارتقای فکری و معرفتی همراه با جرم انگاری ضروری است. ✳️ بررسی لایحه عفاف و حجاب با گذشت ۴۴ سال از انقلاب پرشکوه اسلامی با وجود محیط های مساعد برای رشد فضائل اخلاقی لیکن زیرساخت های فرهنگی متناسب با زمان، ارتقای لازم نداشته است. انتظار می رفت رسانه ملی - آموزش و پرورش- دانشگاه ها- سازمان های فرهنگی و تبلیغی مطابق ظرفیت و امکانات خود برنامه ریزی کامل و جامعی برای رشد فضائل اخلاقی در جامعه تدوین نمایند لکن چنین امری ملاحظه نمی شود و عقب ماندگی آن به دلائل مختلف مبرهن می باشد. در موضوع حجاب و عفاف نیز که کاملا با معارف دینی و تقوای شخصی و اجتماعی مرتبط است دستگاه های ذیربط و خانواده ها کوتاهی هایی داشته اند و علی رغم شتاب پرتاب شبهات در افکار نسل های جدید از سوی فضای مجازی که به مثابه قتلگاهی عمل کرده است موضوع حجاب و عفاف به شکل تقلیدی و سنتی می باشد که لازم است همه مرتبطین تربیتی اعم از خانواده ها و دستگاه های ذیربط به نحو شبانه روزی کاستی ها را جبران نموده و با ارتقای فضای اخلاقی موضوع تعیین مجازات برای چنین اموری منتفی گردد. ┈┈••••✾•🌿🌺🌿•✾•••┈┈ 📱کانال مرکز بسیج اساتید @bahqom 🖥 سایت مرکز بسیج اساتید 🌐 http://asatideqom.ir