سلام حاج آقا. راستش در مورد مشکل ناسپاسی، به نظرم عاملش اینه که خیییییلی خودمونو درگیر دنیا کردیم😞 خیییییلیییی دنیا رو جدی گرفتیم😕 انگار که ارث بابامونه😒 در حالی که خدا که خودش خالق دنیاس، انقدر جدی نگرفته: و ما الحیاه الدنیا الا لعب و لهو بازیه بابا تموم میشه به کجا میخوای برسی با این عجله؟!😒😒 به گنج قارون برسی خوشبخت میشی؟؟ پس چرا اون خوشبخت نشد؟؟🤔 راهو اشتباه داریم میریم احساس آرامش نمی کنیم که همش شاکی هستیم آدم اگه به این باور برسه که خدا همیشه بهترین تقدیرها رو برای آدم رقم می زنه(البته به شرط اینکه خود آدم هم با عقل و منطق بره جلو) و اگه به این باور برسه که این دنیا، محل امتحانه و خوب یا بد، بالاخره قراره تموم بشه و اینکه خیلیای دیگه قبل از ما همین دغدغه ها رو داشتن و الانم زیر یه خروار خاک خوابیدن، دیگه ناشکری نمی کنه☺️ دلش قرص میشه☺️ به قول شاعر: باید خلیل بود و به یار اعتماد کرد گاهی بهشت در دل آتش میسر است👌