آیت الله حائری شیرازی ره:
نزاع یزید بن معاویه و حسین بن علی(ع) بر سر ولایت بود. یزید ولایت طاغوت خودش را میخواست روی مردم مسلط کند، حسین بن علی(ع) هم دعوت به ولایت الله میکرد. در مقابله با این نزاع، حسین بن علی(ع) زن و بچه خودش را به میدان آورد؛ یعنی همینها را که داشت، خرج اسلام کرد.
پیغمبر هم همین کار را در «مباهله» کرد. مسیحیهای نجران معتقد بودند عیسی پسر خدا است. آیه قرآن نازل شد: «إِنَّ مَثَلَ عِيسى عِنْدَ اللَّهِ كَمَثَلِ آدَمَ خَلَقَهُ مِنْ تُرابٍ ثُمَّ قالَ لَهُ كُنْ فَيَكُونُ» عیسی هم مثل آدم است. عیسی پدر نداشت. آدم نه پدر داشت، نه مادر. از خاک خلقش کرد. بعد با فرمان «کن فیکون» گفت: آدم! زنده شو و زنده شد. عیسی هم همین کار را کردیم. به مریم گفتیم باردار شو. همین!
به پیغمبر میگوید اگر باز هم کش دادند و دوباره گفتند عیسی پسر خداست، بگو بیایید با هم مباهله کنیم. «فَقُلْ تَعَالَوْا نَدْعُ أَبْنَاءَنَا وَأَبْنَاءَكُمْ»؛ پسرانمان را میآوریم. شما هم پسرانتان را بیاورید. «وَنِسَاءَنَا وَنِسَاءَكُمْ»؛ ما زنهایمان را میآوریم. شما هم زنهایتان را بیاورید. «وَأَنْفُسَنَا وَأَنْفُسَكُمْ»؛ خودمان را میآوریم. شما هم خودتان را بیاورید که علی(ع) به عنوان انفس آمد. «ثُمَّ نَبْتَهِلْ» وقتی اینها را آوردیم، گریه و زاری میکنیم. ابتهال و تضرع به خدا میکنیم. «فَنَجْعَلْ لَعْنَتَ اللَّهِ عَلَى الْكَاذِبِينَ» میگوییم: خدایا! عذابت را، لعنتت را بر هرکدام مان که دروغ میگوییم، نازل کن.
مسیحیان گفتند ببینیم فردا با چه کسانی میآید؟ اگر گروه زیادی از امتش را آورد، میدانیم به کار خودش مطمئن نیست. اما اگر عزیزترین عزیزانش را آورد، معلوم میشود به کار خودش اطمینان دارد.
وقتی حضرت را دیدند که دست امام حسن(ع) و امام حسین(ع) را گرفته و حضرت زهرا(س) پشت سرش است. علی(ع) هم هست، اینها گفتند نه. ما نفرین نمیکنیم و نفرینمان هم نکن. ما حاضریم «جزیه» بدهیم.
امام حسین(ع) در کربلا همین کار را کرد. عزیزترین عزیزانش را آورده بود تا بدانند به کار خودش مطمئن است. مردمی که به خاطر دیدن کار معاویه و امثال او در اشتباه افتاده بودند و اصل اسلام در ذهنشان زیر سوال بود، اشتباهات و شبهات این مردم را برطرف کرد.
کانال 🇮🇷 تهذیب و اخلاق 🇮🇷 👇👇👇
https://eitaa.com/joinchat/3810328601Cd756f67536