🔰روایت زن در ایران باستان
🔹عناوین رسمی زنان درباری به‌احتمال زیاد از فرهنگ‌های قدیمی‌تر عیلامی و امپراتوری ماد در ایران باستان نشأت گرفته‌اند که پیش از امپراتوری هخامنشی قرار داشتند. کورش کبیر، بنیان‌گذار امپراتوری هخامنشی، الگوی آزادی دین و ابراز عقیده را در امپراتوری خود برقرار کرد و پاسداری از حرمت و استقلال زنان در تمام طبقات اجتماعی بخشی از این الگو بود.
🔺این الگو در امپراتوری اشکانی (یا پارتیان؛ ۲۲۷ پیش از میلاد تا ۲۲۴ میلادی) نیز ادامه داشت، اما به‌دلیل از دست رفتن نوشته‌ها و آثار هنری پس از سقوط اشکانیان به‌دست دولت ساسانی (۲۲۴ تا ۶۵۱ میلادی)، اطلاعات دقیقی از وضعیت زندگی زنان در این دوره در دست نیست.
🔺 زنان ایرانی در فرهنگ ایران باستان تا سقوط امپراتوری ساسانی با تهاجم اعراب مسلمان در ۶۵۱ میلادی همواره از جایگاهی والا برخوردار بودند.
🔺زنان درباری و اشرافی؛ ملکۀ مادر و بانوی اول (ملقب به شهبانو)، می‌توانستند به‌تنهایی سفر کنند و همچنین در کنار پادشاه در لشکرکشی‌ها و عملیات نظامی حضور داشته باشند یا بر امور اداره مملکت نظارت کنند.
🔺این زنان دارای همراهان مخصوص و خدمتکاران جداگانه بودند و در ضیافت‌ها در جایگاه ویژه‌ای در کنار مهمانان برجسته مرد می‌نشستند.
🔹جایگاه هر زن، مانند هر مرد، بر اساس طبقه اجتماعی و رده‌های موجود در آن طبقه تعریف می‌شد. سلسله‌مراتب اجتماعی برای زنان به این صورت بود.
📎بیشتر بخوانید
📢جدیدترین اخبار زنان ایران و جهان در پایگاه خبری تحلیلی جهـــــ🌐ـــــــان بانـــو
| @jahanbanou_ir |