دو نفری که در این عکس می بینید ایوان فرناندز دونده اهل اسپانیا و آبل موتای دونده اهل کنیا هستند.(هشت سال پیش). دونده سیاه پوست کنیایی،آبل موتای، نفر اول است و تا خط پایان ده متر فاصله دارد که با خیال اینکه از خط پایان عبور کرده، سرعتش را کم می کند. ایوان فرناندز ، دونده سفید پوست اسپانیایی که نفر دوم و پشت سر او بوده متوجه اشتباهش می شود، ابتدا به او اشاره می کند که خط پایان آنجاست! وقتی می بیند که متوجه زبان او نمی شود، حریف را هل می دهد و پشت سر او می دود. موتای سیاه پوست به عنوان نفر اول از خط پایان عبور می کند و فرناندز دوم می شود. همه اینها چند ثانیه اتفاق می افتد. خبرنگار از فرناندز می پرسد که "برای چه این کار را کردی؟" او پاسخ می دهد "رویای من این است که روزی همه ما اینچنین زندگی اجتماعی ای داشته باشیم." خبرنگار قانع نمی شود: "ولی چرا اجازه دادی دونده کنیایی اول شود؟" ایوان می گوید "من که اجازه ندادم! او خودش داشت اول می شد." خبرنگار اصرار دارد که "اما تو می توانستی اول شوی." ایوان نگاهی به او می اندازد و می گوید "درسته؛ اما حاصل آن پیروزی چه بود؟ آن مدال چه افتخاری برای من داشت؟ مادرم چه فکری در مورد من می کرد؟" اولین عکس العملم از خواندن این گزارش اشک بود و گریه زیاد. نمی دانم برای چه و از کجا و چرا؟جایی دیدم که نوشته بود، "روش ها و ابزارهای درستِ برنده شدن را به بچه هایمان بیاموزیم." جا دارد که به هنر مادر ایوان سفید پوست فکر کرد و به رویایی که در وجود فرزندش پرورانده و به رابطه عمیقی که با او ساخته اندیشید. #فرزندپروری #جلال و بی بی خانم @Jalal_va_bibikhanom