دوره و شماره: دوره 7، شماره 13، بهار و تابستان 1399، صفحه 7-296 بررسی فقهی دعای والدین برای فرزندان قبل از تولد (به مثابه یک روش تربیتی) نوع مقاله : مقاله پژوهشی نویسندگان علیرضا اعرافی 1 سید عباس موسوی 2 1 مدرس خارج فقه و اصول حوزه علمیه قم 2 پژوهشگر مؤسسه فرهنگی اشراق و عرفان 10.22034/MFT.2020.5270 چکیده < p>دعا یکی از اصلی‌ترین آموزه‌های اسلامی است. دعا در اسلام _ به جز ادعیه قرآنی که وحیانی‌اند _ بیان دیگری از آموزه‌های وحی در جهت تربیت فرد و تأمین سلامت جامعه است. دعا روشی است که همزمان حاوی پیام‌های تعلیم، تربیت و تعبد است. مکتب انسان‌ساز دعا، علاوه بر خودسازی، با نزدیک شدن به مبدأ هستی، سهم مهمی نیز در تربیت دیگران دارد. فرزندان عزیزترین و دلنشین‌ترین افراد پیرامونی هر شخص‌اند که «دعا» می‌تواند نقش تعیین‌کننده‌ای در هدایت و سعادت آنان داشته باشد. این تحقیق به دنبال این موضوع خواهد بود که احکام مربوط به وظیفه‌مندی والدین در تربیت فرزندان با روش «دعا» را قبل از تولد به سبک اجتهادی، استخراج نماید. مکتب اسلام، برای نیل به سعادت و صلاح فرزندان، قبل از تولد نیز به این مسئله توجه جدی داشته و در برنامه‌های تربیتی خود، به این روش اساسی تأکید ورزیده است. بنابراین، دعای والدین برای فرزندان قبل از تولد آن‌ها از احکام استحبابی و اخلاقی اسلام است که برای اثبات آن می‌توان از ادله متعدد عقلی و نقلی استفاده کرد. از جمله نتایج این پژوهش این است که دعای والدین برای فرزندان، آثار وضعی و برکات فراوان دارد که در طول حیات و در عرصه‌های مختلف زندگی، موفقیت‌های بزرگی را برای فرزند رقم می‌زند. کلیدواژه‌ها دعا والدین فرزند تربیت فرزندپروری dor 20.1001.1.24764353.1399.7.13.1.2 لینک دریافت اصل مقاله: http://mft.journals.miu.ac.ir/article_5270.html