شماره جاری: دوره 6، شماره 12، پاییز و زمستان 1398، صفحه 7-156
بررسی فقهی بهداشت جسمی کودکان پس از تولد
نوع مقاله: مقاله پژوهشی
نویسندگان
مجید طرقی 1 علی همت بناری 2 محمد قاسم رجایی 3
1 استاد حوزه و عضو هیأت علمی جامعة المصطفی العالمیة
2 عضو هیأت علمی جامعة المصطفی العالمیة
3 دانشجوی دکتری فقه تربیتی جامعة المصطفی العالمیة
چکیده
تربیت جسمانی؛ به مفهوم اقدامات و فراهم کردن زمینههای رشد جسمی و تأمین نیازهای مرتبط با بدن کودک ، از مهمترین ساحتهای تربیتی، به شمار میآید. یکی از اقداماتی که زمینه رشد و سلامت بدنی کودک را فراهم میکند، بهداشت جسمی است. بهداشت جسمی به مثابه یکی از اقدامات تربیتی والدین در راستای استیفای حق سلامت کودک، پس از تولد انجام میشود. در جستار پیشرو، بهداشت جسمی کودکان، در مباحثی نظیر: بهداشت بدن، بهداشت در تغذیه، توجه به ویژگیهای مرضعه، اسقاط روزه از مرضعه و آموزش الگوی درست تغذیه به کودک، با استناد به ادله فقهی (آیات، روایات و دلیل عقل )، بررسی شده و نتایج زیر به دستآمده است:
- غسل دادن و تراشیدن موی سر نوزاد و ختنه کردن نوزاد پسر، به منزله یک اقدام بهداشتی که در راستای بهداشت وتطهیر بدن کودک انجام میشود، از وظایف رجحانی استحبابی والدین به شمار میآید.
- با توجه به ویژگیهای منحصر به فرد شیر مادر (به ویژه آغوز) و تأثیر کمنظیر آن در رشد و سلامت جسمی کودک، تغذیه با شیر مادر، در اولویت و رجحان استحبابی قرار دارد.
- از آنجاکه ویژگیهای جسمی مرضعه از طریق شیر به کودک قابل انتقال است، انتخاب مرضعه زیبا مستحب بوده و گزینش مرضعه کمتوان ذهنی و کمبینا، مکروه و مرجوح به شمار میآید.
- اگر روزه ماه مبارک رمضان برای مادر ( مرضعه) موجب کاهش شیر و آسیب جسمی به کودک، شود، برای پیشگیری از آسیبهای جسمی کودک، وجوب روزه ماه رمضان از مرضعه، ساقط میشود.
- آموزش الگوی درست تغذیه به کودکان از دیگر اقدامات تربیتی والدین است که از منظر فقه دارای حکم رجحانی استحبابی است.
لینک وبگاه نشریه:
http://mft.journals.miu.ac.ir/
لینک اشتراک در نشریه علمی مطالعات فقه تربیتی
https://eitaa.com/JournalEducationalJurisprudenc