❇️❇️ [علامه مجلسی]: 2️⃣ هیبتی در لبخند: علاقه علامه نسبت به سید نعمت الله جزائری از مرز علاقه استاد به شاگرد فراتر رفته و به دوستی عمیق تبدیل گشته بود ، بطوریکه علامه هر جا که می رفت او را نیز به همراه خود می برد . « روزی علامه در منزل یکی از مریدانش مهمان بود . سید را نیز همراه خود به مهمانی برد . میزبان که برای آنان مرغ بریانی تهیه کرده بود به جهت احترام به علامه بشقاب مرغ را جلوی او قرار داد ، در هنگام صرف غذا چون دست سید به بشقاب مرغ نمی رسید ، آهسته آن را کمی کشید . چون علامه این حرکت را از سید دید به شوخی به وی گفت : سیدنا ! شما که قائل به حرمت نقل اموات * هستید ! سید که خود دست پرورده استاد بود، رو به علامه کرد و گفت : اما نقل به اماکن مشرفه اشکالی ندارد . »(۱) روح برادری و بذله گوئی و احترام متقابل استاد و شاگرد منحصر بـه نظـام حـوزه های علمی دینی است و این روح آنان را در ادامه راه ثابت قدم می دارد . اما اینگونه رفتارها هیچگاه از حد تعادل تجاوز نمیکند و در حوزه ها شاگرد هر چند به مقامات بلنـد عـلمی برسد باز خود را در مقابل استاد ، شاگرد به حساب می آورد . « سید می گوید : با اینکه علامه مرا از میان شاگردانش برگزیده بود و شب و روز با او معاشرت داشتم و به خاطر کمک کردن به او شبها در اتاق او می خوابیدم و او برای رفع خستگی با من شوخی میکرد اما با تمام این احوال هر وقت می خواستم نزد او بروم از شدت هیبت و عظمت او چنان دلم به تپش می افتاد که ، چند لحظه پشت در می ایستادم تا به حالت عادی برگردم . »(۲) * انتقال اموات از جایی به جایی دیگر بین فقهاء مورد اختلاف است برخی آنرا حرام و برخی آنرا جایز می دانند . 📚(۱): نابغه فقه وحدیث ص289 📚(۲): نابغه فقه وحدیث ص95 https://eitaa.com/joinchat/1881866418Cd47922eac2