سخت نفس می کشیدی اما دلمان خوش بود به بودنت...برادرجان عزم سفرکردی و این بار بهانه ات نمی‌دانم چه بود، دلتنگ پدرو مادرت بودی یا دنیا برایت مانند نفست تنگ شده بود... هر چه بود که رفتی... اشک امانم نمی‌داد، دلم بی تاب بود... آن روز که به طواف حرم میرفتی دلم آرام گرفت، سلام آخر را که به امام رضا دادی، به امام رضا سپردیمت... آرام شدم... السلام علیک یا علی ابن موسی الرضا... خداحافظ حرم..........