🔰 خلاصه محتوای نشست پیشرفت مردمی ▫️ارائه حجت الاسلام محمد نهاوندی فر چرا باید مسئله پیشرفت را در اندیشه رهبر انقلاب دنبال کرد؟ 1️⃣ همین امر، امکان بازخوانی مجدد اندیشه و منظومه فکری رهبر انقلاب را به ما می دهد. 2️⃣ برای شناخت جایگاه اندیشه پیشرفت در سیر حرکت کلی انقلاب اسلامی، نیازمند این مطالعه هستیم. مفهوم تحول و پیشرفت و حرکت به سمت نقطه ی مطلوب در تمام سیر زندگی ایشان وجود دارد. ایشان از قبل از انقلاب، مسأله ی تحول و پیشرفت برایشان موضوعیت داشته است. در آن زمان که در مشهد کنشگر بوده اند تحول در جامعه را دنبال می کردند و از همان پایگاه، ایده ی حکومت اسلامی را مطرح کرده اند. در مسجد کرامت اهمیت رشد انسان در دستگاه هدایت انبیاء را اشاره می کردند و اینکه شأن انبیاء این نیست که فردفرد هدایت کنند بلکه به دنبال جامعه توحیدی و فوج فوج هدایت شدن بوده اند. تحول حوزه هم در نظر ایشان بوده است. بعد از رحلت امام ره فرموده بودند که ما فرصت تحول حوزه در این ده سال حضور امام ره را از دست دادیم. تحول در قوه قضائیه هم توسط ایشان مطرح شده است. در دوره ی اصلاحات که تقریبا تمام نهادهای انقلابی گوشه ی رینگ هستند و به آنها تهاجم می شود، رهبر انقلاب در فیضیه ایده ی تمدنی خودشان را مطرح می کنند؛ همان ایده ی پنج مرحله ای. همزمان با ایده تمدنی شان، بحث نوآوری علمی را مطرح می کنند. جامعه علمی و نخبگانی را به مقاومت و شجاعت علمی دعوت می کنند. در اواخر دهه هفتاد و اوایل دهه هشتاد، حساسیت خاصی نسبت به پروژه جهانی و الگوی مدیریت جهانی و جهانی سازی پیدا می کنند و روبروی این پروژه می ایستند و به آن می پردازند. ایشان معتقدند که این ایده یک ایده شبه روشنفکری است که در تقابل با آرمان خواهی و عدالت خواهی و مبارزه با سرمایه داری مطرح شده است. در همان فضا بود که ایده گفتگوی تمدن های آقای خاتمی مطرح می شود اما رهبر انقلاب طرح مقاومت را مطرح می کنند. اوایل دهه هشتاد بیانیه هزاره سوم سازمان ملل مطرح می شود که حضرت آقا موضع تندی در برابر آن می گیرند و هزاره سوم را هزاره معنویت و اسلام می دانند. در سال 86 در دانشگاه فردوسی مشهد از لزوم بازسازی الگوی توسعه و پیشرفت می فرمایند و ایده پردازی مدل پیشرفت را به عنوان یک مسئله کانونی در فضای فکری کشور مطرح می کنند و از همین سال از ادبیات انتقادی که نسبت به توسعه همیشه داشتند به ارائه یک مدل جایگزین یعنی پیشرفت، منتقل می شوند و از سال 88 دهه آینده را دهه عدالت و پیشرفت می دانند. بعد از گذشت هفت سال از تشکیل مرکز الگوی اسلامی ایرانی پیشرفت، الگوی پیش نویس و پایه آن که به رهبر انقلاب ارائه می شود ایشان این الگوی پایه را ابلاغ عمومی می کنند و در یک دعوت نخبگانی می خواهند که برای تبیین و نقد و اصلاح و ترویج و گفتمان سازی این الگو تلاش شود و در بیانیه گام دوم این مطالبه نخبگانی را به یک مطالبه عمومی تبدیل می کنند. در سال90 در سفر به کرمانشاه از نهادهای مختلف حاکمیتی ایجاد بستر برای مشارکت عمومی مردم را مطالبه می کنند. سال 91 بحث پیشرفت را مستجمع تمام اهداف انقلاب اسلامی می دانند و در جمع فعالان فرهنگی بحث حرکت ها ی خودجوش و شیوه ی حمایت و پشتیبانی از فعالان فرهنگی را مطرح می کنند. سال 93 به حرکت های خودجوش فرهنگی دوباره اشاره می کنند و در همین سال در ابلاغیه شان به شورای عالی انقلاب فرهنگی، دوباره ایجاد زمینه برای مشارکت مردم را مطالبه می کنند. سال 95 ایده ی جبهه سازی را مطرح می کنند و در همین سال حرکت های خودجوش را مساوی با جهاد کبیر بیان می کنند. سال 96 بحث آتش به اختیار و ناامیدی از نهادهای رسمی فرهنگی را بیان می کنند. سال 97 بیانیه گام دوم را صادر می کنند و به جوانان مومن انقلابی دستور می دهند که ظرفیت های مردمی را پای پیشرفت ایران بیاورند. سال 98 بحث حلقه های میانی را تصریح می کنند. در نهایت باید گفت که دهه ی پیش رو، دهه ی گفتمان پیشرفت است. —---— 🇮🇷 کلام انقلابی | مرکز مطالعات و گفتمان سازی مکتب امام ره 🔗http://eitaa.com/joinchat/1921384452C9bef678243