نوحه در عزای پدر سبک شبانگاهان
کجایی ای نازنین پدرم پاره ی جگرم
به ره مانده دیدگان ترم تا رخت نگرم نور چشم ترم
شده روزم تیره تر زشبم مانده جان به لبم تا تو بازآیی
به بسته راه چاره شد پاره پاره شد قلب سوزانم
دو چشمم پر از ستاره شده
بی شماره شده درد پنهانم
نهادم من روبه روی زمین
در کنار همین تربت میمیرم
به دیدارم چون ستاره درآ
تادوباره تورا در بغل گیرم