📕مویه لری پدر(بیمار(📕 : بوعه چند ساله بیماری و مه غمدبارم گوتم سایت نروعه د سرم عه کسوکارم نیلیتو خاک بکنن دارو ندارم بعد بوعه مه د دلسوزی نارم شو روز غصه هردم و دور تختت بیکسم نکو بوعه تو کوش بختت دلخوشی هر دوما سی روز عروسیش اولین کس روعه ته بوعه و دیده بوسیش دادبیداد سی امیر د بوعه ناره بختکش چی شو سیاه رنگ دواره دادبیداد سی ابوالفضل د غم گرونش چی اول ناره صفا او هونمونش یتیمی کز نشسه دسیاش و زونی چشیاش پر د اسر د ناره جونی دکتران دم قسم سی علاج بیماریت تشی ون کنج دلم ایی زخم کاریت روزگاره روزگار تشی بییری که چنی اوفتایه و ها جو مییری هر کسی داره دلخوشی د مین مالش اجل موره و خاک او کس و کارش ایی اجلِ بی مروت مَن د کمین گاه شکار کرد شیر کری دلسوز و قومها او کسی که میهردم قسم و جونش هشتمو رت اخم سی غم گرونش مداح مرادی: آخم سی برارونت غمین و زارن داغته تا ابد و سینه دارن آه سردم احمد سی خوهرونت که هنی باورشو نی غم گرونت شیونی و پا کردن هر ۳ خواهرو اسر چششو ره گرت چی آو بارو دل خوهر نازک تره د برگ پینه سخته د داغ برار وغم بشینه چووَ مرگ برار برسه وگوش خواهری چریکشه می‌فهمن مردم شهری مداح مرادی: داغ مهدینه ای احمد کردیه تازه روزگار نونم سیچی وامو نسازه مهدی هم عاموزایی هه چی برارمو داغ مرگش خدادونه کرده چمر وکارمو توهم رتی برار مینمو بی و جگایی بو فلک هونت خرو چی دمو هایی برار مهدی رتیو بین مو اوفتا و جگایی بو فلک سوختی دلم چی دم میهایی قورسو بی مسکنم نمیام و هونه بوییتو و یتیمو د نیرن بونه دالکم خبر کنیت بیا سر قورم بویتو بکنه حلال او همه جورم همسرم زحمت کشی سیم ایی همه سال حقته بکو حلال او حقی که ناره مثال هرکسی قدم ورداشت د وقت بیماری وش بوییت که جو نیام سیم بکه زاری دردکت مَن بی علاج و جو نیایی باورم نی مردیه بو کی میایی