با نگاه به قصه ی حضرت یوسف‌ع به فکر فرو رفتم!🤔 به نظر من، خدا با روایت این داستان می‌خواست به بنده هاش بگه: 🌱•یعقوب نبی که در فراق فرزندش سال گریه کرد ، زمانی مژده رسیدنش رو گرفت که گریه بخاطر یوسف رو رها کرد و به رضای خدا شد! وقتی به یوسف رسید که در اوج پیری و ذلت و خواری، متوجه خدایی شد که سالها ازش بوده...اونموقع بود که به اوج زیبایی و رستگاری دنیا و آخرت رسید... تو اینا یه چیزی نهفته نیست؟ بنظرتون نمیخواد بگه که ماهم باید دست از گریه زاری برداریم و باشیم، تا لحظه ی قشنگ اجابت دعا نزدیک بشه؟ ❤️خدایا قلوب مارو پر از رضایت از خودت کن🤲🏻