🌀سلسله مباحث مکتب فقهی امام خمینی(ره)-جلسه چهاردهم 🎙با ارائه استاد کاظم زاده 📅9/2/1400 6️⃣ الاستشهاد بمشهورة أبي خديجة ▫️ استشهاد یعنی خود این روایت نمی تواند فی نفسه استدلال بر مسئله ولایت فقیه باشد بلکه مؤید بر مسئله است. ▫️روایت مشهور است اما ضعف سندی دارد. ▫️دو نوع تحاکم در این روایت ذکر شده است: 1. قضاوتی که قاضی برای رفع خصومت انجام می دهد و تکلیف طرفین را روشن می سازد. 2. حکمی که سلطان برای رفع تعدی و تجاوز می کند و مرحله بعد از قضاوت قاضی است. ✳️ بررسی دو شبهه : ▫️شبهه اول: زمانی که امام معصوم شخصی را برای أمارة یا قضاوت منصوب می کند این نصب تا زمان حیات آن امام باقی است و با رحلت آن امام و انتقال امامت به امام بعد، این نصب ها باطل می شود و آنها از سمت خود عزل می شود. لذا با این روایت نمی توان ولایت فقیه را در دوران غیبت امام معصوم ثابت کرد. ▫️پاسخ مرحوم امام (ره) : مقتضی مذهب این است که امام(ع) چه زنده باشد و نباشد ، چه قائم باشد و قاعد، امام می باشد و نصب امام (ع) هم با شهادت او باطل نمی شود. ▫️ضرورت در طریق عقلا این است که با تغییر سلطان یا هیئت دولت، منصوبین از طرف غیر آنان عزل نمی شوند و نیازی به نصب جدید نیست. علاوه بر اینکه رجوع به غیر فقهای عدول تصویر ندارد. ▫️شبهه دوم: وقتی امام(ع) قدرت و بسط ید ندارد بی معنا است که برای شخصی جعل ولایت به معنی حکومت کند. البته در منصب قضایی فی الجمله اثر دارد. ▫️پاسخ مرحوم امام(ره): در جعل ولایت فی الجمله آثاری هست، جعل مرجع برای شیعه در این امور، سبب رجوع به آن و لو سِرّاً (پنهانی) می شود. 📘کتاب البیع از صفحه642 تا صفحه 644 🌖🌖 خانه طلاب جوان🔰🔰 http://eitaa.com/joinchat/2731802626C6597703c2f