کافکا: قلب، خانهای است با دو اتاق خواب. در یکی رنج و در دیگری شادی زندگی میکند. نباید خیلی بلند خندید، وگرنه رنج در اتاق دیگر بیدار میشود.
یانوش: شادی چطور؟ از سر و صدای رنج بیدار نمیشود؟
کافکا: نه؛ گوش شادی سنگین است. صدای رنج را در اتاق مجاور نمیشنود.
ـــــــــــــــــــــــــــــــــ