📝 ادامه 🔸مجاهد فی‌سبیل‌الله 🔹امّا راز این استحکام که در برابر سخت‌ترین ضربات دوام می‌آورد و از زیر سهمگین‌ترین آوارها بار دیگر قامت راست می‌کند، در چیست؟ عوامل متعدّد و مهمّی در این قضیّه دخیل هستند، امّا اصل و روح آن به ایمان و باور عمیق و خاصّ این شهید برمی‌گشت که تمام قول‌وفعل‌هایش «فی‌سبیل‌الله» بود و همین ایمان و اتّکال، به منبعی برای دیگر نیروهای حزب‌الله نیز تبدیل شده بود. شهید نصرالله علاوه بر آنکه در ایمان و معنویّت، شخصیّتی برجسته و کم‌نظیر بود، در‌عین‌حال در مدیریّت و اجرا این ایمان را با تدبیر و عقلانیّتی مثال‌زدنی آمیخته بود. آمیزه‌ی ایمان و عقلانیّت، از او رهبری تاریخی ساخت که الهام‌بخش مردم منطقه شد؛ مردمی که بارها طعم تلخ شکست از رژیم صهیونی را چشیده بودند، کشتارها را دیده بودند و از این غدّه‌ی سرطانی متنفّر بودند، امّا این تنفّر با ترس نیز همراه بود؛ شکست‌های تاریخی، به همراه القائات برخی سران خائن منطقه، آنان را به این نتیجه‌ی نادرست رسانده بود که ایستادن در برابر رژیم غاصب، غیر‌عقلانی است و کسی را یارای پنجه‌در‌پنجه افکندن با این هیولای خون‌خوار نیست. 🔹حزب‌الله، به رهبری سیّدحسن نصرالله، این الگوی ذهنی را تغییر داد. او نشان داد که می‌توان هم مؤمن و مبارز بود و هم عقلانی حرکت کرد و می‌توان مقابل رژیم غاصب صهیونی ایستاد و شکست نخورد. مردانگی، شرافت، غیرت، صداقت، شجاعت و ایمان مثال‌زدنی این شخصیّت برجسته، او را به یکی از محبوب‌ترین چهره‌های جهان اسلام و به‌خصوص در میان مردم مسلمان منطقه و اعراب تبدیل کرد، تا جایی که نامش به شعارها راه یافت و گویی این مردمِ تحقیرشده و پُر از خشم و کینه، در‌حالی‌که رهبرانشان پنهان و آشکار با قاتلان صهیونی دستِ دوستی می‌دادند و پیمان سازش می‌بستند، سیّدحسن را تنها قهرمان قابل اتّکاء برای تحقّق آرمان‌های دور و بربادرفته‌ی خود می‌دیدند و می‌گفتند: «یا نصرالله یا حبیب، اضرب اضرب تل‌أبیب» و «یا الله یا الله، احفظ لنا نصرالله»؛ وقتی هم که قهرمان خود را شهید یافتند، شعار سر دادند که «هیلا هیلا هلا، هیلا هیلا هلا، کلّنا حسن نصرالله». 🔸عزاداریم، امّا به پیش می‌رویم 🔹بدون شک، اندوهِ از دست دادنِ چنین بزرگ‌مردی برای تمام مستضعفان و مبارزان عالم سخت و سنگین است، امّا مسئله‌ی اساسی همان است که رهبر معظّم انقلاب اسلامی روز چهارشنبه در دیدار با نخبگان علمی کشور فرمودند: «ما در این روزها عزاداریم؛ بخصوص بنده، بجد عزادار هستم. حادثه‌ای که اتّفاق افتاد حادثه‌ی کوچکی نیست؛ فقدان آقای سیّدحسن نصرالله حادثه‌ی کمی نیست و جدّاً ما را عزادار کرده. ... ما گرچه در عزا هستیم، امّا عزای ما به معنی ماتم گرفتن و افسرده شدن و یک گوشه نشستن نیست؛ جنس عزای ما از جنس عزای سیّدالشّهدا علیه السّلام است؛ زنده و زنده‌کننده است. عزاداریم امّا این عزا ما را به حرکت و پیشرفت و شوق بیشتر به کار وادار میکند. من میخواهم این پیام را در دل و جان خودمان، به معنای واقعی کلمه نفوذ بدهیم، احساس کنیم عزاداریِ ما هم باید ما را به پیش ببرد.» ۱۴۰۳/۷/۱۱ 🔹سیّدحسن نصرالله، این مجاهد بزرگ و پرچم‌دار مقاومت، پس از چند دهه جهاد مخلصانه به آرزوی دیرین خود رسید و به برادران شهیدش سیّدعبّاس موسوی، حاج عماد مغنیه، حاج قاسم سلیمانی و دیگران پیوست، امّا میراثی سترگ و ماندگار از خود به جا گذاشت که گریبان صهیونیست‌ها را رها نخواهد کرد. «سیّد مقاومت، یک شخص نبود، یک راه و یک مکتب بود، و این راه همچنان ادامه خواهد یافت. خون شهید سیّدعباس موسوی بر زمین نماند، خون شهید سیّدحسن هم بر زمین نخواهد ماند.» ۱۴۰۳/۷/۷ 🔖 منتشرشده در شماره جدید نشریه خط حزب‌الله