نخستین جایگاهی که حسین پس از ولادتش در آن جای گرفت، بر روی دستان پیامبر بود. پیامبر خدا بر در اتاق زهرا به دنیا آمدن حسین را انتظار میکشید. چون حسین سجده گزارانه از شکم مادرش به دنیا آمد پیامبر کنیز فاطمه را ندا داد ای اسماء! فرزندم را نزد من آر. اسماء گفت: هنوز حسین را پاکیزه ننموده ام. پیامبر فرمود: آیا تو می‌خواهی او را پاکیزه کنی؟! به راستی، خدا او را پاکیزه و پاک گردانیده است.(پس چون اسماء،حسین را نگریست اورا پاکیزه یافت) و در پارچه‌ای پشمین نزد پیامبر آورد. پیامبر حسین را گرفت و بر او نگریست و پس آنگاه گریست و فرمود: حسین جان! بر من سخت است...سخت! همچنین حسین گاهی بر روی شانه و گردن جبرئیل می‌نشست و گاهی بر روی شانه و پشت و سینه پیامبر می‌نشست و گاهی پیامبر او را بر روی دستانش بلند می‌کرد تا لبهای حسین غرق در بوسه کند و گاهی او را بر روی دستانش بلند می‌کرد تا همه مردمان، جایگاه فراز او را بنگرند و گاهی حسین به هنگام سجده گزاری پیامبر خدا بر پشت او می‌نشست و گاهی علی او را بر روی دستانش نگاه می‌داشت و پیامبر همه اعضای تن پاک حسین را می‌بوسید... #میلادامام‌حسین‌علیه‌السلام‌مبارک #بانوطلبه @be_vaghte_del313