سوال ساده ای نیست. از نظر زهرا صادقی؟؟؟ عشق وصل است در عین هجران. ساده ترین معنایش همان سوختن پروانه گرد شمع است منتها الی الابد ... سوختن دلی که وصال طعمش را نمی برد. گندیده اش نمی کند. بهمش نمیزند. تلخ و ترشش نمی کند. با زمانه پیر و فرتوت و نحیف نمی شود. هیچ زیبارویی، او را از انسان نمی گیرد. با زیباترین صحنه ها معاوضه اش نمی کند. آتشش خاموش نمی شود . شعله اش همیشگی است. هیچ آبی سردو خنکش نمی کند. نمی میرد که برایش نماز میت بخوانی. خاک نمی شود که فراموشش کنی. وصل است در عین هجران! یعنی داشتن و نداشتن همزمان اویی که باید باشد. هم او را داری و هم نداری. هم هست و هم نیست. در آغوش او هستی اما نداریش. می بویی اما نمی بینی. سیرابت میکند اما تشنه تر می شوی. و این گونه سینه می سوزد و کبود می شود تا آن گاه که به جانب قبر سرازیر میشوی. #هیام