حدیث سجده شکر از امام صادق علیه السلام به درستی که بنده هرگاه نماز بجا آورد و پس از آن سجده شکر کند، پروردگار جهانیان بین او و فرشتگان پرده را بگشاید و بگوید: ای فرشتگان من، به سوی بنده من نظر کنید که فریضه‌ی مرا بجا آورد و عهد مرا کامل کرد، پس در پیشگاه من به خاطر آنچه بر او لطف کرده‌ام سجده کرد، ای فرشتگان من، به او چه پاداشی باید داد؟ پاسخ می‌دهند: رحمتت را. می‌پرسد: دیگر چه؟ می‌گویند: بهشت، باز می‌فرماید: دیگر چه؟ می‌گویند: کفایت کارهای مهمّ او و برآوردن حاجاتش. پس حق‌تعالی مکرّر می‌پرسد و فرشتگان پاسخ می‌دهند تا آن‌که فرشتگان می‌گویند: پروردگارا، دیگر چیزی نمی‌دانیم، آنگاه خدای کریم می‌فرماید: من از او قدردانی می‌کنم چنان‌که او مرا شکر کرد و به فضل خود به سوی او رو می‌کنم و رحمت عظیم خود را در قیامت به او می‌نمایانم! سَجده شُکْر از سجده‌های مستحب است که انجام آن برای شکرگزاری نسبت به نعمت یا دفع بلا سفارش شده است. سجده شکر پس از پایان نماز، چه نماز واجب و چه مستحب به عنوان یکی از تعقیبات پرفضیلت است. برای انجام سجده شکر، رو به قبله بودن و طهارت لازم نیست. ذکر سجده شکر(شُکراًللهِ شُکراًللهِ شُکراًللهِ)(حَمدًللهِ حَمدًللهِ حَمدًللهِ) و در حدیث معتبر دیگری فرمود: چون نعمتی از نعمت‌های خدا را به یاد آوری و در جایی باشی که کسی از مخالفان تو را نبیند، چهره‌ی خود را به نیت سجده بر زمین گذار و اگر در جایی باشی که مخالفان حاضر باشند و نتوانی سجده کنی، دست بر پایین شکم خود گذار و برای تواضع و فروتنی نسبت به خدا به حالت رکوع درآ و دست بر شکم گذاشتن به خاطر آن است که مخالفان گمان کنند دردی در شکم تو پیدا شده. کانال خُزّانُ العِلم👇 @Khuzzanaleilm 🇮🇷