:( ) . 💢 چرا پدر و مادرها نباید حتی جلوی چشم "نوزاد یک روزه" هم دعوا کنند؟😞   ⭕️ مسئول پردازش اطلاعات شناختی ( خاطرات ) و مسئول پردازش اطلاعات هیجانی ( ترس و خشم ) می باشد . 🔻فرض کنید شما در خیابان در حال قدم زدن هستید و به صورت ناگهانی دو نفر را میبینید که در حال دعوا کردن میباشند.... اینکه چه کسی دعوا را شروع کرده ؛ مقصر کیست؟ دعوا در مورد چه چیزی بود؟ و…..اینها اطلاعاتی هستن که در هیپوکامپ مغز شما ذخیره میشوند . 🔻اما به هنگام دعوا ممکن است شما نسبت به دعوا کنندگان احساس تنفر، ترس  ویا هر هیجان دیگری دست پیدا کنید،این هیجانات در آمیگدال مغز شما ذخیره میشود. بنابراین زمانی که شما داستان دعوا را برای دوستتان تعریف میکنید هیپوکامپ مغز به شما کمک میکند که اطلاعات ثبت شده مانند عوامل شکل گیرنده ی دعوا؟ مقصر دعوا؟ حرف های رد و بدل شده در دعوا و…را یاداوری کنید..🙄 🔸ولی زمانی که شما احساس خود را راجع به دعوا بیان میکنید، مثلا اینکه من آن لحظه ترسیدم، یا نسبت به فلان شخص حس تنفر پیدا کردم و… این یاداوری در مورد هیجان به واسطه ی بخش آمیگدال مغز شماست.😁 🔹..نکته ی جالب توجه این هست که است. ➖ یعنی آمیگدال مغز یک نوزاد یک روزه به اندازه یک شخص چهل ساله است ، 🔸اما هیپوکامپ مغز همین نوزاد بسیار خام است و تا شکل گیری کامل سه سال زمان میبرد.😳 💢 از این بحث چه نتیجه ای میگیریم؟ 🔹تصور کنید نوزادی تازه متولد میشود و شاهد دعوای بین پدر و مادر هست. نوزاد نمیداند که علل دعوا چیست؟ این افرد چه کسانی هستند که دعوا میکنند ؟مقصر کیست؟ چون که هنوز هیپوکامپ مغز او رشد نیافته است،اما همین نوزاد میکند زیرا که آمیگدال او کاملا رشد یافته هست و جالب است بدانید که محتوای آمیگدال همیشه پایدار است....😱 🔸بنابراین همین احساس ترس بچه در بدو تولد ممکن است ➖در دوران پنج‌ سالگی خود را به صورت ، نشان دهد، ➖ در دوران مدرسه خود را به صورت ؛ ➖در دوران نوجوانی خود را به صورت ➖و در بزرگسالي بصورت ، و نشان دهد. 💯 بنابراین هرگونه تجربه حس ناامنی در کودک پایدار خواهد بود و عواقب منفی به همراه دارد.😭   💖 @asheghanemanoto 💖