روز جهانی "زن"
در ایران، سالروز ولادت برترین بانوی عالم و اسوه‌ی حقیقی انسانیت به عنوان روز زن نام گرفته است؛ اما چرا روز جهانی زن ۸ مارس است ؟
از سال ۱۸۵۷ زنان کارگر در سراسر اروپا و آمریکا به دلیل شرایط سخت کاری و دستمزد کم، اعتراض کردند و تظاهرات زیادی در این زمینه، به راه افتاد.
در شهر شیکاگو نیز کارگران زنی که در قسمت نساجی یک کارخانه‌ی پوشاک کار می‌کردند، دست به اعتصاب زدند و صاحب کارخانه آنها را حبس کرد تا با کارگرانِ بخش های دیگر، متحد نشوند.
بعد از مدتی کارخانه آتش گرفت و ۱۲۹ زن در آتش گرفتار شدند و جان خود را از دست دادند.
در سال های بعد زنان زیادی در این روز برای اعتراض به استعمارِ زنان، به خیابان می‌آمدند.
در این اعتراض‌ها، مطالبات زنان، مواردی همچون حق رای، مناصب عمومی، تنظیم ساعت کار برابر با مردان، حقوق برابر با مردان و تنظیم مرخصی زایمان بود.
سالهای بعد هم تظاهرات ادامه داشت و روز ۸ مارس به عنوان روز زن نامگذاری شد.
همانطور که گفتیم روز جهانی زن به مبارزات با استعمار زنان برمی‌گردد؛ مبارزه‌ی زنانی که روزانه بیشتر از ۱۲ ساعت به کارگری مشغول بودند، آنهم با دستمزد بسیار کم و در محیط‌های آلوده.
اما نکته‌ی قابل توجه آن است که آیا استعمارگران، از استعمار زنان دست کشیده‌اند؟
شاید در ظاهر این‌گونه به نظر برسد که زنان اروپایی و آمریکایی یا بهتر بگویم زنان در مکتب غرب، به خواسته‌هایشان رسیده‌اند؛ اما در واقعیت اینطور نیست.
آنها می‌خواستند که در محیط کار، از حقوق برابری با مرد‌ها برخوردار شوند ولی باز هم به این خواسته نرسیدند و فقط شیوه‌ی استعمار تغییر کرده است.
هنوز هم از زنان استفاده‌ی ابزاری می‌شود، از آنها برای تبلیغات و به عنوان مصرف کننده استفاده می‌کنند و زنان را مجبور به خودنمایی و بی حجابی می‌کنند تا حدی که می‌بینیم مردان سیاستمدار با لباس های رسمی در جلسات حاضر می‌شوند ولی زنان از این قاعده مستثنا هستند و باید لباس‌هایی مناسب مجالس مهمانی به تن کنند!
استعمار نوین به گونه‌ای صورت گرفته که گاهی زنان نیز از آن استقبال می‌کنند.
اما استقبال زنان از این بهره‌کشی برای چیست؟
شاید بتوان رسانه را به عنوان یکی از اصلی‌ترین دلایل مطرح کرد.
سلطه جویان به واسطه‌ی رسانه و هنر توانستند عرضه، خودنمایی، بی حجابی و بی‌بند و باری یک زن را به عنوان ارزش و امتیاز معرفی کنند تا باز هم از زنان استفاده‌ی ابزاری در راستای اهدافشان داشته باشند.
زنی که بی‌بند و باری و خودنمایی را بپذیرد، در ابتدا بهترین مصرف کننده است و چه چیز برای سودجویان بهتر از این است؟ در ادامه نیز با دوری از علم و تقوا و تربیت، به دلیل دل مشغولی و زمان زیادی که برای ظاهرش می‌گذارد، منافع زیادی را برای استعمارگران به ارمغان می‌آورد.
حالا غربی که این‌چنین به زنان ظلم کرده، اسیرشان کرده و سودجویی می‌کند، پرچمدار دفاع از حقوق زنان شده و این یعنی گرگی که لباس گوسفند پوشیده است.
شعار زن زندگی آزادی را در حالی برای زنان ایرانی گفتند که زن‌هایشان نه زندگی دارند و نه آزادی! و همین را برای زنانِ ما هم می‌خواهند.
زنی که زندگی نمی‌کند و اسیر خواسته‌های سلطه‌جویان است....
✍امامی‌نیا