💧💧هدیۀ ذبیحی عطشان به امیری عطشان💧💧 آیت الله العظمی اراکی(ره): شبی خواب امیرکبیر را دیدم، جایگاهی متفاوت و رفیع داشت. از امیر کبیر پرسیدم: به خاطر اینکه شهیدی و مظلوم کشته شدی این مرتبت نصیبت گردید؟ با لبخند گفت: خیر. گفتم: چون چندین فرقۀ ضاله را نابود کردی؟ گفت: نه. با تعجب پرسیدم: پس راز این مقام چیست؟ جواب داد: هدیۀ مولایم حسین (علیه السلام) است. گفتم چطور!؟ با اشک گفت: آنگاه که رگ دو دستم را در حمام فین کاشان زدند، چون خون از بدنم می رفت تشنگیِ شديدي بر من غلبه کرد. سر چرخاندم تا بگویم قدری آبم دهید، ناگهان به خود گفتم: میرزا تقی خان، دو تا رگ بریدند این همه تشنه ای! پس چه کشید پسر فاطمه (سلام الله علیها). او که از سر تا به پایش زخم شمشیر و نیزه و تیر بود! به همین دلیل از عطش امام حسین (علیه السلام) حیا کردم و لب به آب خواستن باز نکردم و اشک در دیدگانم جمع شد.لحظه ای که صورتم را بر خاک گذاشتم، امام حسین (علیه السلام) آمدند و فرمودند: به یاد تشنگیِ ما ادب کردی و اشک ریختی و آب ننوشیدی. این هدیۀ ما در برزخ باشد تا در قیامت جبران کنیم. ( منبع: کتاب آخرین گفتارها در پایان زندگی )