سخن على(علیه السلام) درباره امید به خدا ✨ 4⃣قسمت چهارم 🔸آنچه را از روى هواى نفس انجام مى‌دهیم و نام خدایى بر آن مى‌نهیم، ممكن است مردم را فریب دهد، ولى خدا فریب نمى‌خورد. اگر بخواهیم حال ما تغییر كند باید دگرگون شویم؛ امیدمان فقط به خدا باشد، وگرنه خدا ما را رها مى‌كند تا چنان با هم درآویزیم كه بیچاره شویم و راه به جایى نبریم. 🔹باید بدانیم كه تنها خدا مى‌تواند تكیه گاه مطمئن و امن باشد و غیر او به هر كه امید بندیم ناامید مى‌شویم. در روایتى از امام صادق(علیه السلام) نقل است كه خداى تبارك و تعالى مى‌فرماید: ♦️«به عزت و جلالم و مجد و رفعتم بر عرش سوگند، هركس به غیر من امیدوار باشد امید او را به یأس مبدل خواهم كرد و در نزد مردم لباس خوارى به او خواهم پوشاند و او را از نزد خود دور خواهم ساخت و به وصال خود نخواهم رساند. آیا در مشكلات به جز من امید بسته است، در حالى كه مشكلات در دست من است؟ و به جز من دل بسته است و در خانه دیگرى را مى‌كوبد، در حالى كه كلید همه درهاى بسته به دست من است و در خانه من به روى آنكه مرا بخواند باز است؟ چه كسى را مى‌توان یافت كه در گرفتاریهاى خود به من امیدوار بوده، ولى امیدش را نومید ساخته ام؟ و چه كسى را مى‌توان یافت كه در امر مهمش به من دل بسته بوده ولى او را محروم ساخته ام.» معناى امیدوارى به خدا آن است كه همه نیروها را از خدا بدانیم و آنها را به كار گیریم و توجه داشته باشیم كه تا اراده خدا در كار نباشد كارى انجام نمى‌گیرد؛ ✍آیت الله مصباح یزدی __________🌙__________ 🆔@MAHYA_BAN00