✍🏻گویش محلی: در قدیم کُدینو اُشکُل معنی این دو واژه را برامون ارسال کنید ✍🏻مجری: ارسالی خانم اعظم حسن زاده از فعال‌ترین اعضای تولید محتوای کانال که بطور ویژه ازشون بابت اشتراک گذاری معلومات وتجربیاتشون تشکر می کنیم: کدینو وسیله ای بود که سرش پهن بود ودسته ای داشت که باهاش روی پتو ولباسهای بزرگ که نمی تونسن چنگ بزنن ،میزدن تاشسته شه اشکل هم تکه چوبی بود که چه سرتنور چه سرگوار(اجاق)باهاش آتش راهم میزدن خانم پورجنایی: کدینو.نوعی چوب صاف یا تخته بوده ک به فرش‌یا لباس میزدن واسه تمیزی. اشگل.نوعی چوب هس واسه مثلا هم زدن آتش ممنون🙏 آقای رضایی : سلام کدینو وسیله بوده برای شستن لباس که از جنس چوب بوده روی لباس میکوبیدن تا چرک آن برود اِشلوم هم بجای تاید امروزی بوده اشکول یک چوب 1.5متری بوده. که هنگام نان پختن آتش تنور را جابجا میکردن بچه ها اگر هنگام نان پختن اذیت میکردن میگفتن همین اشکول را میزنم تو سرت ها برو پای بازیت ممنون آقای رضایی خانم شاهقلی: کدینو چوبی که میکوبیدن رو فرش و پتو تا شسته بشه اشکل چوبی بود که باهاش اتیش تنور واجاق رو هم میزدن 🆔@MEJRi403